Twenty

Er schijnt een licht ochtend zonnetje door een kier van de gordijnen en ik open één oog. Mijn hoofd rust op Liam's borstkas die ritmisch op en neer gaat.
Ik zucht en denk aan wat ik vandaag van plan ben. Hoe zouden ze reageren?
''Morning my love'' zegt Liam zacht en streelt mijn rug.
''Goedemorgen'' ik glimlach en nestel me meer tegen hem aan.
Opeens lig ik stijf in bed als ik een keiharde knal hoor en ik kijk op de wekker.
10 uur. Al die kleine snotneuzen mogen nu natuurlijk al vuurwerk afsteken.
Ik mompel iets en Liam schiet in de lach.
''Rustig maar, het was maar vuurwerk''. Vervolgens gaat er nog een stuk vuurwerk de lucht in en dit keer ligt hij stijf in bed.
Ik lig helemaal gevouwen.
''Lach je me nou uit''? hij kijkt me quasi-boos aan en ik probeer te stoppen.
''Nee hoor schat, ik lach je toe''. Voordat ik het weet krijg ik een kussen tegen mijn hoofd.
''Pillowfight'' roep ik en hij krijgt het net zo hard terug.
Onze kussens vliegen heen en weer en uiteindelijk gaan we elkaar te lijf.
''I give up'' zeg ik als ik pijn krijg in mijn zij van het lachen en ik lig breed uit op mijn rug als Liam boven me hangt en me weer een kus geeft.

Ik zucht nog een keer diep als ik voor de voordeur sta en ik mijn hand op de deurklink leg.
Ik stap naar binnen, sluit de deur achter me en slik een keer. Nu kan ik niet meer terug.
Ik loopt door naar naar de woonkamer en ze kijken verschrikt op.
''You..You've come back'' zegt hij zacht.