Six

''Naila, we zijn even naar de winkel, zorg dat je straks klaar staat zodat we naar oma kunnen'' roept John naar boven en ik roep iets terug.
Nu kan ik mijn kans grijpen!
Als ik de deur in het slot hoor vallen en de auto weg hoor rijden, klim ik via de waterpijp naar beneden.
Als ik iets hoor kraken gebeurt er weer iets waar ik natuurlijk rekening mee had moeten houden.
De waterpijp schiet los en ik beland met de halve pijp in een berg met sneeuw.
ik kijk naar boven om te zien wat de schade is.
''zo kom je dus ook snel beneden'' zeg ik tegen mezelf en ga zo snel mijn weg proberen te maken naar Dana, wat niet makkelijk is aangezien de weg spiegelglas is.
Als ik dan eindelijk bij Dana ben aangekomen, schiet ze meteen in de lach.
Ik ben helemaal nat en de sneeuwvlokken zitten nog in mijn haar.
''sta je me nou uit te lachen''? vraag ik quasi-boos.
''Nee hoor, ik lach je toe'' zegt ze terwijl ze me binnen laat.
Dana woont sinds een paar maanden bij haar vriend, Jeremy.
Als ik de woonkamer binnen kom kijk ik bewonderend rond.
Overal hangen kerstslingers, engelenhaar, er hangen grote gouden sterren voor het raam en in de hoek van de kamer staat een grote kerstboom die van top tot teen is versiert met kerstballen en van die nep kerstkransjes.
Vanaf de boxen bij de stereo-installatie klinkt kerstmuziek en de kachel staat lekker hoog.
''Wil je iets drinken''? bied Jeremy me aan.
''Ja lekker, doe maar thee'' antwoord ik en ga op hun zwarte, stoffen bank zitten.
Dana houd me een pak met koekjes voor en ik neem de thee van Jeremy aan.
''dus ze lieten je toch gaan''?
''Ja, soort van'' lieg ik en als ik mijn thee op heb neemt Dana me mee naar boven.

''Je vind hem leuk hé, is het niet''? begint Dana opeens terwijl ze de styletang meerder keren over dezelfde pluk haalt.
''Wat? Wie bedoel je''? antwoord ik alsof ik niet weet waar ze het over heeft.
''Liam, geef toe je vind hem leuk''! zegt ze met een grijns van oor tot oor.
''Maybe, who knows'' antwoord ik simpel en kijk via de spiegel naar Dana.
''Daan, hou nou maar op, mijn haar krijg je nooit zo plat. Vooral niet al ik zo pluizig ben als de pest''!
''Nee, het moet me lukken'' zegt ze en scheld weer tegen de styletang.
Als mijn haar dan eindelijk zit, doe ik nog wat mascara op met wat oogpotlood en oogschaduw.
Ik geef toe dat mijn make-up op dit moment geweldig bij mijn helder blauwe ogen staan. Moet ik vaker proberen.
Ik draai me om naar Dana.
''Ik heb alleen geen leuke kleding in mijn kast hangen'' zeg ik met een klein stemmetje.
''Geeft niet, daar had ik al aan gedacht'' roept ze enthousiast en haalt een zwart jurkje met achter een rode strik, uit haar kast.
Met twinkelende ogen geeft ze me de jurk en ik trek het met een glimlach aan.