Four

Als ik ’s avonds in bed lig, lig ik nog uren wakker. Wat moet ik nou doen?
Ik wil echt heel graag naar het feest van Dana. Vooral omdat Liam nu komt.
Ik ben denk nog even na en zucht. Ow he’s eyes…Ik voel me opeens heel warm worden en een glimlacht siert mijn mond.
Ik duw de gedachten even weg en denk weer aan het feestje. Misschien dat ik ze over kan halen om het de volgende dag te doen. Nee, ze zijn nogal gesteld op afspraken. Ze willen ze nooit verzetten.
Ik zucht nog een keer en draai me nog een keer om. Over een paar dagen is het alweer kerstavond. Wat moet ik nu doen?
Nog een keer vragen of gewoon gaan? Nou ja, dan kan ik al helemaal naar mijn Oh zo vrije leventje fluiten…
Ik sluit mijn ogen en probeer in slaap te komen.

De volgende ochtend ligt er een enorme pak sneeuw buiten.
Ik ga naar beneden in mijn sloffie wat mijn pyama is en ga op de bank zitten. Het is 10 uur en Yara is al met vrienden buiten sneeuwballen gevechten aan het doen en sneeuwpoppen maken.
‘’Naila, waarom ga je ook niet met Yara buiten sneeuwballen gevecht houden’’ roept Diana vanuit de keuken.
‘’Ik ben 17 bijna 18 en dan moet ik nog een sneeuwballen gevecht houden? Dat deed ik voor het laatst toen ik 10 was. Hooguit 11’’ roep ik terug en wrijf het slaap uit mijn ogen.
‘’Nou Yara is toch ook al 14 en die doet het toch ook nog steeds’’ Diana zet een kop thee voor mijn neus en ik kijk haar aan.
‘’Nou kijk en vergelijk’’ zeg ik en druk de tv aan.
Ik moet toegeven dat ik het nog steeds leuk vind maar ik moet wel een beetje volwassen overkomen.
‘’Moet je vandaag niet werken’’? Diana loopt naar de deur om iets naar Yara te roepen.
‘’Ja vanmiddag pas’’ roep ik terug en begin te zappen.

‘’Alstublieft, 2 starbucks Chocolate Mocha’’ zeg ik en reken de klant af.
‘’Hey Naila’’ roept Liam vrolijk en komt naar me toe.
‘’Hey Liam, kan ik iets voor u betekenen’’? vraag ik op een overdreven beleefde toon.
‘’1 starbucks Frappucino graag’’ zegt hij en pakt al wat geld uit zijn zak.
‘’1 Frappucino, alstublieft’’ zeg ik en neem zijn geld aan.
Liam gaat snel op de toonbank zitten en kijkt me aan.
‘’Moet je nog lang werken’’? hij komt me charmant aan met zijn mooie bruine ogen.
‘’Heel grappig’’ zeg ik met een glimlach en begin lichte blosjes te krijgen.
‘’Aahh maar in de reclame werkt het wel’’ zegt hij en springt
‘’Nou dan geef ik je voor deze keer antwoord. Eehm nog tot mijn 65ste’’ zeg ik met een glimlach en ik kijk hem plagerig aan.
‘’Nou, dan wacht ik wel even’’ zegt hij en gaat aan een tafel zitten.