0.4

'Harry, ik moet vandaag werken je redt het wel alleen toch?' Vraagt mijn moeder. Ik glimlach. 'Mam, ik ben geen tien meer, dat weet je hopelijk wel?' Nu glimlacht mijn moeder. 'Maar ik zie je later wel schat' zegt ze en loopt dan de deur uit. Ik wil net de afstandsbediening pakken als ik het gezoem van mijn telefoon hoor. Ik pak hem en zie een smsje. Heeyheey, weet je nog die date waar ik het gisteren over had ? Hij kan vandaag x gem. ik zucht. Ben ik hier wel klaar voor? Al mijn gevoelens liggen nog bij louis. Ik heb dat hoofdstuk nog niet afgesloten, dan kan ik toch niet zomaar verder gaan? Alsof er niks gebeurd is?ik besluit om terug te smsen. Gemma, het is goed bedoeld maar ik denk niet dat ik er klaar voor ben x haz. Binnen een paar seconden krijg ik iets terug. Dan zorg je dat je klaar bent, hij verwacht je om 6 uur bij het restaurant op het stadsplein x. Zo was Gemma altijd. Ze kon nooit een nee accepteren. Dat irriteerde me al sinds dat we kinderen waren. Zij was altijd degene die me dwong om in enge attracties te gaan of om met andere kinderen te spelen. Maar uiteindelijk had ze wel gelijk. Oke ik doe het. Sms ik terug. Misschien vergeet ik Louis wel hierdoor. Wie weet is het helemaal niet zo erg. Ik besloot om maar op Gemma te vertrouwen. Ze wilt het beste voor mij, maar ik hoop dat ze weet wat ze doet.

deze is heel kort, i know ik ha geen tijd dus het moest even, maar de volgende word sowieso lang ! Het is moeilijk om hier feedback op te geven maar als je iets opvalt vergeet het dan niet te melden xxx