Two
Ik sla de deur achter me dicht en zet mijn mok op mijn bureau.
Ik pak mijn, te grote, wollen trui van mijn stoel, zet mijn radio met kerstmuziek aan en ga op de vensterbank zitten.
Ik haal met mijn mouw wat condens weg zodat ik naar buiten kan kijken.
Ik word hier altijd zo rustig van. Ik kan zo wel uren zitten, lekker verstopt in een warme trui met chocolade melk en kerstmuziek op naar buiten kijken.
Ik zie buiten de sneeuwvlokken zacht neervallen. Terwijl ik meezing met de muziek teken ik figuurtjes op het raam.
‘’ Make my wish come true, all i want for christmas is you’’ zing ik zo zuiver mogelijk mee en maak mijn rendier op het raam compleet. Wat zou mijn vader nu doen?
Ik kijk naar de lucht die grijs is en sneeuwvlokken uitvallen.
Ik zucht. I wish my mom was still here…
‘’Naila, eten’’ roept John, mijn pleegvader, van onderaan de trap.
Als ik beneden kom staat de stamppot al op tafel.
Bah, altijd al gehaten.
Ik drink mijn laatste beetje chocola op en zet mijn mok op tafel.
Tijdens het eten probeer ik mijn mond zo min mogelijk open te trekken om te vorkomen dat er weer gedonder komt.
‘’Naila, ik weet dat je je vader mist, als het kon hadden we je er echt wel heen laten gaan, maar het mag niet van Jeugdzorg’’. Diana schenkt voor iedereen nog wat drinken in.
Ik blaas een plukje haar uit mijn gezicht en laat mijn hoofd op mijn handen steunen.
‘’Ze zorgen voor de jeugd maar ze helpen je van de wal in de sloot’’. Met tegen zin prop ik het laatste beetje in mijn mond en kauw het laatste beetje weg.
‘’Wat gaan we morgen doen’’? vraagt Yara terwijl ze haar bord op het aanrecht zet.
‘’Morgen gaan we naar oma’’ zegt Diana terwijl ze dingen in de vaatwasser zet.
‘’Nee he’’! roep ik . ‘’Ik was van plan om morgen met Dana te gaan winkelen’’!
‘’Dan doe je dat een andere keer’’ zegt John. Nee niets andere keer. Nu!
‘’Ik vind het al erg genoeg dat ik op kerstavond bejaarde kan gaan plezieren maar morgen ook nog eens… had ik dat gewild dan was ik wel in een bejaardenhuis gaan werken. Ik ga morgen gewoon winkelen’’ zeg ik mokken en zet ook mijn spullen op het aanrecht.
‘’Oke vooruit met de geit. Maar zorg wel dat je op tijd thuis bent’’. Diana maakt met een doekje de tafel schoon en John gaat op de bank zitten.
‘’Yes Madam’’ zeg ik en ga weer terug naar mijn kamer.
Er zijn nog geen reacties.