Hoofdstuk 8

Eindelijk was het kwart over vier. Ik zei gedag tegen Janet en racete naar de Koning. Ik zat al bijna een kwartier te wachten. Hij had zeker geen haast om te komen. Ik liep net naar de deur om het op te geven toen hij binnenkwam. “Je wou zeker net gaan. “ zei hij met een grijns. “Ja eigenlijk wel. Je bent laat!” Ik probeerde boos te klinken. “Laat mij dan de cola betalen. Dan is het wel weer goed toch? Mayra. “ Het klonk zo verleidelijk dat ik het niet kon weerstaan. “Oké dan.” Terwijl we onze cola’s opdronken praatten we over van alles. Van zijn studie tot familie. Ik hoorde nu dat Lisanne eigenlijk helemaal niet geïnteresseerd was in lezen. Ze had het alleen gezellig gevonden met mij. Ik voelde me een beetje belazerd. Ik schaamde me. Al helemaal omdat ik was bedrogen door een 10 jarig kind. Mathias zei dat ze het allemaal lief had bedoelt. Ook al kon hij niet zo goed met zijn zusje opschieten volgends mij vond hij haar toch wel lief. We hebben bijna twee uur in het café gezeten. Hij bood zelfs aan om samen ergens te gaan eten maar dat sloeg ik af. Mijn ouders zouden daar niet zo blij mee zijn. Ik vond het jammer dat we niet meer tijd hadden. Ik kon inmiddels normaal uit m’n woorden komen en vond het gezellig. De verleidelijke glimlach was er nog. En naarmate ik hem beter leerde kennen begon ik hem steeds knapper te vinden. Hij deed inderdaad wel weinig voor school, maar dat was omdat hij een studie deed die hij niet wou doen. Hij deed nu een studie Spaans omdat hij geen geneeskunde had mogen doen. Ik kreeg voor al mijn vragen verklaringen. Alles leek opeens in elkaar te passen. Als een laatste stukje van een puzzel dat het hele verhaal compleet maakt.

De week daarop kwam hij weer alleen naar de bieb. Hij vroeg Janet of hij mij even kon lenen voor een verrassing. Hij nam mij mee naar het strand. Het was veel te mooi weer om in de bieb te zitten was zijn excuus. Daarna aten we in het paviljoen en maakten een strandwandeling bij zonsondergang. Dit was mijn eerste liefde. Als dit al zo goed was, hoe moest de rest dan wel niet worden. Terwijl ik dit bedacht hoorde ik een stem in mijn hoofd dat er nooit meer iemand ander zou komen. Niemand zou hem kunnen vervangen. Toch wist ik dat deze dag niet perfect was. Ik had me alleen ’s ochtends een half uurtje in de bieb laten zien. Daarna waren we niet meer teruggekomen. Ik had Janet een verontschuldigend sms’je gestuurd. Ze leek niet blij, want ze had niet geantwoord.

De week daarna was ik ook niet komen opdagen. Mathias had me meegenomen naar zijn huis. Zijn moeder was erg benieuwd naar mij. Ik vond haar erg aardig. Mathias zei dat ze mij erg lief vond en ik de ideale schoondochter was. Ook zag ik Lisanne daar weer. Ik was niet boos op haar. Daar was ze erg blij om en we hebben nog even gepraat. De hele dag hebben we bij hun thuis rondgebracht. Het was een klein maar gezellig huisje. Mijn dag was perfect totdat ik thuiskwam. Mijn vader was boos. Hij vroeg zich af waar ik de hele dag was geweest. Janet had naar huis gebeld omdat ik mijn mobiel niet opnam. Hier had ze vernomen dat ik er gewoon had moeten zijn. Ook had meneer Lamers, de bibliotheek director gebeld. Maandag moest ik op gesprek komen. Gelijk had ik Mathias willen bellen met het slechte nieuws maar mijn vader had mij verboden om nog te bellen. Chagrijnig was ik naar mijn kamer gegaan. Liefde was toch niet altijd perfect.