Tweet SEVENTEEN

Day one on vacation

'Hmpf.' Ik draai me nog een keer om en druk het kussen tegen mijn oren. Er word weer op de deur geklopt. Ik zucht en kijk op mijn telefoon hoe laat het is. half acht pas! 'Fleur. Fleur doe jij de deur open. Ik wil n...' En verder komt Melissa niet want ze snurkt al weer verder. Ik zucht weer en sla mijn benen over de bedrand heen. Ik slof naar de badkamer om mijn ochtendjas te pakken. Er word weer op de deur geklopt. 'Ja ja ik kom al.' mompel ik in mezelf. Ik trek de touwtjes nog wat strakker om me heen. Ik kijk langzaam om de hoek van de deur. Ik ben helemaal verbaast als ik zie wie er voor de deur staat. Huilend. Snel doe ik de deur helemaal open. 'Vincent! Wat is er met je?' vraag ik bezorgd. 'I-ik. Mijn baas. Hij heeft...' Maar verder komt hij niet. Vincent barst in snikken uit. 'Vincent. Ik. Kom snel binnen.' zeg ik en ik pak zijn hand. Ik trek de deur dicht en trek Vincent in knuffel. Geruststellend wrijf ik over zijn rug. 'Wat is er?' vraag ik zachtjes. Zijn ademhaling word weer rustig en hij trekt zich langzaam terug uit mijn knuffel. Zijn ogen zijn rood doorlopen en als extraatje hangen er onder elk oog een paar dikke paarse wallen. 'Kom even zitten.' zeg ik en ik wijs naar de bank in de hoek. 'Wat is er gebeurd? Waarom moet je huilen?' Vincent veegt zijn tranen weg en kijkt me zielig aan. 'Ik. Ik weet niet of ik je dit allemaal wil vertellen. Ik ken je pas net.' 'Dat snap ik wel. Maar je kunt me echt vertrouwen hoor.' Ik leg mijn hand even kort op zijn schouder. 'En Melissa trouwens ook.' 'Wie is Melissa?' vraagt hij en hij haalt zijn neus op. Ik kijk om het hoekje en wijs de nog steeds slapende Melissa aan. 'Dat is Melissa.' grinnik ik. 'Oke.' lacht Vincent tussen zijn tranen door.
'Ik zal het je wel vertellen. Ik vertrouw je wel.'