4|| Yulivee Michelle Lahote

Yulivee Michelle Lahote
Ik sluit de laptop en ren de trap op, de deur van mijn kamer stond nog open en ik haal snel wat papier uit de laadjes van mijn bureau. In een ander laadje lag een pen en ik test even of die het nog doet. Eenmaal terug beneden ren ik de schuur in en pak mijn skates van de plank af. Deze skates had anders dan normale skeelers twee wieltjes aan de buiten kant waardoor ik over alle terreinen kon rijden. Binnen een paar minuten heb ik ze aan en stap ik naar buiten. Op de verharde weg zet ik af en maak ik vaart. Ik rij de wijk uit richting het bos, vlak voor ik een bospad op ga stap ik een stap over de scheiding tussen de verharde weg en het bos pad waardoor ik mijn snelheid kwijt raak en ik niet over onverwachte boomstronken zo vallen. Ik dring het bos verder in tot ik op een kleine grasvlakte uit kwam. Twee stenen stonden naast elkaar en aan twee kleine golfjes in het landschap kan je zien wat het precies is. Ik trap mijn skates uit en pak uit de rugzak die ik had mee gegrist mijn schoenen. Ik klim in de boom en zoek een tak uit waar ik lekker op kan zitten. Als ik me in de boom heb genesteld pak ik het papiertje en begin ik te schetsen.

Paul Alexander Lahote
Ik draaf richting de grens, daar begin ik van de ene kant van la Push naar de andere kant te rennen. Wacht lopen was niet altijd saai –gelukkig- en we kregen er goed voor betaald –gelukkig- en ik kon iemand irriteren, anders had ik dit alles echt nooit vol gehouden. Ik ren een paar keer heen en weer en kom meer als een keer Seth tegen, die opgewekt loopt te kweken over van alles en nog wat. Leah houdt zich er buiten dus hij concentreert zich vooral op mij.
Wat heb jij allemaal gezien?
Ehm... even kijken, een boom en een struik en een boom en nog een boom... O en kijk daar is! Nog een boom... en nog één... en nog één.
Oké... Ik zag een eekhoorntje en een egel, ook nog een paar vogeltjes. Ook zag ik een hoe heet zo’n beest. Ik zucht en een klein wolkje kwam uit mijn bek.
Oja! Een... nee, ik ben het kwijt.
Wat dacht je van: K.O.P. H.O.U.D.E.N!
Even was Seth uit het veld geslagen. Grinnikend ren ik weer langs hem.

Leah Clearwater
Ik ren verder La Push in, niet iedereen hoeft bij de grens te blijven. Kris kras begin ik maar rondjes te rennen door het bos. Op een zand pad kom ik een heel dun spoor tegen. Nieuwsgierig volg ik het spoor en als ik een klein openveldje in beeld krijg loop ik een klein stukje het bos in. Als er iemand op dat veld is krijgt hij of zij anders de schrik van z’n leven.
Ik wil net het veldje op lopen als ik iemand hoor niesen. Zoekend kijk ik om me heen en als ik niks zie kijk ik naar boven. Een meisje zit in een boom naast het veldje. Het meisje heeft blond haar die in een lage staart zit. Op de één of andere manier heb ik het gevoel dat ik haar ken.
Leah, wat doe je? Vraagt Seth en een grom van Paul volgt.
Ben zo terug. Ik verander en trek snel een broek en een hemt aan. Ik leun tegen een boom in de buurt aan en graaf in mijn herinneringen. Ik ken haar ergens van.
Ik denk even terug naar het moment dat Paul binnenkwam, te laat. Eerst was ik even pissig omdat hij niet kwam op dagen terwijl we dat wel hadden afgesproken, tot Jacob had uitgelegd dat vandaag een jaar geleden zijn ouders waren gedood door vampiers, toen kon ik het begrijpen. Ik staar het veld in, twee stenen staan recht op die me doen denken aan graven. Het waren er twee, ze waren zo te zien tegelijk gestorven. Wat doet Yulivee hier? Ik ben blij dat ik het me herinner, maar nog steeds wat doet ze hier. En waarom is Paul nooit thuis als hij nog een zusje heeft?
Toevallig weet ik dat hij een zusje heeft want hij heeft dat ooit tegen me verteld, onder iets of wat dwang. Maar ik weet zeker dat Collin of Brady niet eens weten dat Paul een zusje heeft.