3|| Yulivee Michelle Lahote

Achter me doe ik de deur op slot en pak ik mijn laptop uit de boekenkast. Paul zo voorlopig toch niet thuis komen en huiswerk hadden we nog niet doordat het midden in de winter was en de feestdagen niet meer ver weg waren. Ik startte de laptop op en ondertussen schok ik wat drinken voor me in. Uiteindelijk kon ik de mail op startte en logde ik in. Ik had een paar seconden nodig om te beseffen dat heel mijn mailbox vol stond met dreig mailtjes. Een groepje vond het leuk om me te pesten en wachtte me ook vaak genoeg op naar school, sinds ze mijn fiets kapot getrapt hadden en ik door Paul meestal naar school gebracht werd en naar huis, had ik ze niet meer gezien. Snel kijk ik hun mailtjes door, ze waren niet zo snugger en hebben al vaak genoeg verklapt waar ze zouden staan.
Ik hoor hoe een sleutel omgedraaid werd en sloot snel de mail. Natuurlijk wist Paul niks van dit. Stilletjes kwam hij binnen en ook hij pakte wat drinken. Paul plofte op de andere bank en zuchtte. Ik haal mijn wenkbrauw op en kijk op van het scherm.
‘Jij bent vroeg thuis.’ Paul bromde en pakte zijn mobiel uit zijn zak.
‘De jongens zitten allemaal bij hun vriendinnetjes en Jacob kan het alleen maar hebben over Bella.’ Hij haalde de afstandsbediening tussen de bak vandaan en zette de tv aan.
‘Sowieso vond ik het beter om vandaag thuis te zijn, het is al weer een jaar geleden.’ Ik knikte en keek even op de kalender op mijn laptop, natuurlijk had hij gelijk. Pauls mobiel trilde en Paul keek even kort op het scherm.
‘Ik moet er weer van door, er staan een paar pizza’s in de vriezer. Waarschijnlijk eet ik bij Emily.’ Ik knikte en de deur klapte dicht. Een traan liep over mijn wang toen ik de motor hoorde startte en weg reed. Zelfs nu onze ouders een jaar dood zijn eet hij nog bij zijn vrienden en ik alleen thuis.