10# Summer

‘’Laptop.. uhmm… wat moet ik nog meer meenemen?’’ Ik had niet door dat ik in mijzelf mompelde. Op mijn bed lag een klein tasje. ‘’Aha, mijn geld.’’ en ik griste het van mijn laken af. We zouden een week bij de Cullens blijven, en ik kon gewoon niet leven zonder Social Media. Niet dat ik zo’n bitch was die alleen al bij het idee van ‘’mobielloos leven’’ ging gillen, maar ik wou altijd gewoon van alles op de hoogte blijven.
‘’Mag ik binnenkomen?’’ Kate stak haar hoofd om de hoek van de deur. Ik keek op. ‘’Natuurlijk..’’
‘’Ben je al bijna klaar?’’
‘’Hm..’’
‘’Ik vroeg je wat.’’
‘’Hmm!! Bijna..’’ Ik smeed mijn kast open en keek laatje voor laatje wat ik nog mee moest nemen. Tussen twee truien in zag ik mijn oude klassenfoto gepropt. Wat deed dat ding daar nou?
Kate kwam naast mij staan en bekeek de foto. Hij was van 1996, die kleding die ik toen aanhad kon echt niet meer.
Het leek of Kate mijn gedachten las, want ze reageerde met: ''Wow. Scheelt niet veel met de middeleeuwen. Waar sta jij eigenlijk?'' Ik wees naar een klein, dun meisje. Ik was altijd al het buitenbeentje geweest, zelfs toen, de tijd dat ik nog mens was.
''Hmm... jijzelf ziet er nog het beste uit.'' Ik keek haar ongelovig aan en propte de foto weer in de kast.
Kate stond al bij de deur en mompelde nog: ''Over een kwartiertje zijn we weg, dat je het even weet.'' De deur vloog dicht. Jemig, als we dan weg zouden gaan waren we er al over minder dan een uur. Tenzij we met de auto gingen, wat hoogst ongebruikelijk was. Of Eleazar wou weer rustig aan doen.

Eindelijk was ik klaar met inpakken. Ik sloeg mijn tas over mijn schouder en liep de trap af. Beneden stond de rest van de clan al op mij te wachten. Tanya stond al meteen bij de voordeur en Eleazar zuchtte: ‘’Eindelijk.’’ Carmen gaf hem een por in zijn zij. Groot gelijk, hij moest normaal doen. Eleazar had om de één of andere reden altijd al een hekel aan mij gehad, waarom wist ik dus niet. Hetzelfde gold voor Tanya. Kate werd de laatste tijd steeds aardiger, en ik was erachter gekomen dat ze een gave had, Kate kon namelijk stroomschokken geven. Ze had mij ook verteld dat Eleazar kon zien of iemand een gave had, en zo ja, welke. Bij mij had hij dat nooit gedaan, dus ik dacht dat ik gewoon een ‘’doodnormale’’ vampier was.
Ik gooide mijn tas achterin de auto en ging zitten. We gingen dus met de auto.