Part 3
Ik zit nu bij het laatste uur , verzorging. Ik zit wat te kloten met Tony en geef hem grijnzend een stomp.
`Tony nou is het wel weer genoeg héa.'
`Aaaah kan Nicol er niet meer tegen.'
Zielig schud ik mijn hoofd en gooi een pen tegen zijn hoofd. Tony trekt een hele domme kop en ik schiet kei hard in de lach.
`NICOL OP DE GANG , NUUUUUU.'
`Is goed chagarijn.'
Ik pak mijn spullen in en loop met mijn tas de klas uit. Bij de deur stop ik even en draai me om na Mevrouw bloempot [ik kon even niks verzinnen]
`GEEN fijne dag verder.' en ik gooi de deur achter me dicht.
Ik hoor Mevrouw bloempot nog wat zeggen over mij , maar ik besteed er verder geen aandacht aan. Net alsof zij een goede lerares is.
Buiten bij de fietsenrekken sta ik op Daphne te wachten met mijn fiets in de hand. Ze zal wel weer met Mevrouw bloempot moeten praten , want ik sta hier nu al een kwartier. En ja hoor , daar komt Daphne na buiten gelopen. Ik zwaai naar haar en als zij mij in de gaten heeft zwaait ze terug.
`Moest je met Mevrouw bloempot praten?'
Daphne knikt geirriteerd.
`Ze vind dat ik niet goed werk in de klas en dat komt volgens haar door jou en dat pikte ik dus niet.'
`Wat heb ik er nou weer mee te maken , zij moet mij ook altijd overal de schuld van geven.'
Ik en Daphne zuchten tegelijk. We kijken elkaar aan en schieten dan in de lach. Snel rent Daphne na haar fiets en komt na me toe.
`Kunnen we?' en ik kijk har vragend aan.
Daphne knikt en samen fietsen we het schoolplein af. We praten een beetje over jongens , make-up en over het poseren. Daphne is altijd al super trots op me geweest dat ik in het modellen wereldje zit en soms wil ze dat maar al te graag laten zien. Soms te overdreven. Ik zak even weg in gedachten en denk aan die keer dat Daphne door heel het winkelcentrum zat te gillen dat ik model was. Ik heb me kapot gelachen.
TUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUT. Snel schrik ik wakker uit me gedachten en kijk om me heen. Ik sta net 1 meter verwijdert van de bumper van een auto. De man achter het stuur kijkt me boos aan. Snel fiets ik door na Daphne die staat te wachten.
`Waar zat jij met je gedachten?' vraagt ze lachend.
`Bij die ene keer dat jij door het winkelcentrum heen ging gillen dat ik model was.'
Samen schieten we in de lach en fietsen we snel door. Als ik bij me huis aan kom neem ik afscheid van Daphne en rij achterom na me poort. Ik zet me fiets in de schuur en loop snel na binnen. Daar staat mijn moeder zingend in de keuken eten te maken. Mijn moeder is altijd zo vrolijk , soms te vrolijk in mijn ogen. Maarja altijd beter dan een chagarijnige moeder.
`Hoi mam.' en ik geef haar een kus op der wang.
`Hoe was het op school schat?'
`Saai zoals altijd héa.'
Ik zie mijn moeder haar hoofd schudden , maar daarna gaat ze weer zingend verder met koken. Ik lach even. Ik zou echt niet weten wat ik zonder mijn moeder zou moeten. Zij is een deel van mij. Zonder haar was ik er niet geweest. Ze heeft me mijn hele leven opgevoed. Niemand die er beter voor me was als zij. Ik kan gewoon nooit meer zonder haar. Oke soms heb ik wel eens ruzie met haar , maar dat heeft iedereen wel is , toch ?
Er zijn nog geen reacties.