29 jan 2011 - 21:18


Woorden vinden is één van de moeilijkste dingen. Maar tegelijk ook een van de gemakkelijkste dingen. Begin maar met zoeken.

Ik haat het bijvoorbeeld als ik op het forum een reactie heb geplaatst en zorgvuldig mijn woorden heb gekozen. Om daarna een reactie te zien die perfect mijn woorden weergeeft, alleen veel beter geformuleerd. Ik heb dat zo vaak. Ik wil zoveel zeggen, maar ik kom niet uit mijn woorden of ik heb net teveel woorden. Na vele wikken en wegen post ik mijn reactie. Zoals ik het beschrijf duurt dit eeuwen, maar eigenlijk duurt het maar enkele seconden. In ieder geval, enkele minuten later staat er een reactie met alle woorden die ik had willen zeggen. De woorden die mijn mening perfect steunden. De woorden die ik graag in mijn reactie had willen zien. Stiekem gaat er dan een gevoel van jaloezie door je lichaam. Natuurlijk is het dan veel gemakkelijker als die persoon al voor je heeft gepost. Dan hoef je de woorden enkel nog maar te quoten. Leve het qoute-knopje.

Nog een moment waarbij woorden vinden moeilijk zijn, is wanneer je een nieuw verhaal wil beginnen. Al die inspiratie gaat door je hoofd en je weet maar niet hoe die inspiratie via je vingers op je computerscherm komt. Al die woorden, al die zinnen, al die gedachten. Ze kunnen maar geen plaats vinden op je scherm. Dus probeer maar eens de goede woorden te vinden. Begin maar weer met zoeken. Wat ik dan doe is de scène die ik in mijn hoofd heb helemaal uit te schrijven. Eenmaal begonnen vloeien de woorden op het scherm. Zo begint een verhaal te bloeien. Dan werk ik er gewoon naar toe. Dit is dan weer zo makkelijk. Dan zet je het in een story en klaar is kees.

Ik was mij nu al enkele uren aan het afvragen wat ik zou schrijven voor deze column, maar ik kon geen inspiratie vinden. Dan zit je weken vol inspiratie en het volgende moment ben je gewoonweg leeg. Dan heb je een writersblock. Geweldig natuurlijk. Met dit gevoel ben ik achter mijn scherm gaan zitten. Mijn eerste gedachte was: “woorden vinden is soms zo moeilijk”. Zie nu, een hele tekst is geboren. Er gaan automatisch zoveel gedachten door je bij deze zin. En uit die gedachten komen weer nieuwe gedachten. Een hele rollercoaster aan gedachten. Tadaa, hier heb je een column.

Dan doe je zoveel moeite om inspiratie te vinden terwijl het eigenlijk recht voor je neus ligt. Typisch…

Reageer (1)

  • Wolveline

    jep, daar kan ik me heel goed in vinden, vooral in het begin van mijn story en nu aan het einde is het lastig. Het einde heb ik al helemaal uitgewerkt, en zelfs al een deel opgeschreven in mijn story-schrift, maar het wil gewoon niet uit mijn vingers komen omdat ik niet wil dat het eindigt. Waarom? I got no idea...

    1 decennium geleden

Meld je gratis aan om ook reacties te kunnen plaatsen