226. || Rainbows ||

"Ik ga je missen Jus...." zei ik en mijn glimlach verdween. Justin kreeg opslag tranen in zijn ogen en trok me in een knuffel. Ik wou mijn gezicht in zijn nek verstoppen, maar Louis zat in de weg. Ik pakte het beestje vast en zette hem op Harry's schouder. Waarna ik mijn gezicht in Justin's nek drukte en zijn geur opsnoof. Wat zal ik hem gaan missen.
"Ik ga jou ook missen kleine Nialler, maar ik zal je altijd bij me dragen. Je blijft mijn kleine Leprechaun." zei hij en liet me los. Hij keek me aan en een traan stroomde over zijn wang. Net als over de mijne.
"En jij blijft altijd mijn geluk. Zul je goed voor mijn hart zorgen? Want die heb je al gestolen vanaf het moment dat ik je voor het eerst zag. Toen ik aan het ontbijt zat bij Thobias, en jij zo over-vrolijk was." snikte ik. Justin legde zijn voorhoofd tegen het mijne en keek me diep in de ogen terwijl onze beide ogen wazig zagen van de tranen. "Ja, ik zal erover waken alsof het mijn eigen is. Zorg jij dan ook voor mijn hart?" vroeg hij met met een scheve glimlach. Ik knikte, waardoor zijn hoofd mee bewoog.
"Dat beloof ik." fluisterde ik. Mijn stem stilde. "Beloof je me, te bellen, te sms'en en al dat soort dingen?" vroeg hij me. Ik knikte weer.
"En bedenk, elke keer als je een regenboog ziet, is dat omdat ik je niet zal vergeten. En elke keer als het regent, bedenk dan dat er zonder regen geen regenboog is." zei ik met stotterende stem. Tranen stroomden nu over onze wangen. En ik wist niet meer welke van wie waren.
"En vergeet niet, dat je mij kunt vinden aan de andere kant van de regenboog. Je hoeft hem alleen maar te volgen. Dan kom je er wel." zei Justin zachtjes. Hij had gelijk. We zouden beiden weer terug gaan naar wie we waren. Naar waar we vandaan kwamen. Hij, terug naar de ene kant van de regenboog. En ik weer terug naar de andere kant. Naar Engeland.
Ik zou weer de verdwaalde Ierse Kabouter zijn, die eigenlijk aan de verkeerde kant van de regenboog stond. Die altijd nergens bij had gehoord, omdat hij niet op zijn plek was.
Maar nu weet ik, dat ik er mijn plek moet maken. Ik begin opnieuw, samen met mijn vrienden. Ik zou niet meer het pispaaltje zijn. Ik zou voortaan voor mezelf opkomen. Want ik wist wie ik was, ik wist hoe ik me moest verdedigen. Ik ben Niall Horan.
Trots bandlid van One Direction, een band die nog wel eens geschiedenis kon schrijven.