H47

'Cecile! Sisja!' Piep ik terwijl ik mijn ogen probeer aftewenden van die... lege oogkassen... Maar het lukt niet, mijn ogen gaan de heletijd terug naar die ogen... Ten einde raad sla ik dus maar mijn handen voor mijn ogen.
'Doe ons geen kwaad... als tu blieft... we zullen... ' Mompelt Sisja gespannen.
'IK BEN HET, VERDOMME!' Roep ik gestresst.
'Cecile, niet luisteren, hij doet weer alsof hij haar is...'
'Hmmf, alstublieft!' Mompelt Cecile als antwoord op Sisja.
'Ik ben het! Hoe kan ik het bewijzen?' Zeg ik terwijl ik begin te ijsberen. Ik heb mijn ogen weer open en zorg er goed voor dat ik niet in het vuur ga staan.
'Ik ben Lilith, mijn draak heet Diamantar. Blueä is de draak van Aryen, wie een van mijn beste vrienden is. Cecile, jouw ken ik van toen ik helemaal ten einde raad was, samen met je huisdier "Nitor" die zowat eenigste is in zijn soort. Ik was verdrietig en helemaal vergiftingd met mijn wil naar wraak. Je hebt me toen getroost. Sisja, jij viel Diamantar, mijn draak, aan toen we eindelijk goed op weg waren. Toen heb ik Cecile weg gejaagd, om iets wat ze niet heeft gedaan. Ik kreeg daarmee wel Aryen terug, maar Cecile wou zelf moord plegen. We hebben haar toen gered, maar Sisja, jij, raakte gewond. Want je arm werdt bij een reddings actie gespietst op een rots. Daarmee redde je wel je eigen en Cecile's leven. Toen gingen we weer op pad, maar jij en Cecile werden ontvoerd. Ik en Aryen gingen jullie zoeken. Maar Blueä werdt gek en ik liet Diamantar en de rest achter om jullie te zoeken. Als ik dat niet gedaan had het eeuwen geduurt voordat ik jullie terug zou hebben gevonden... Ik ben blij dat ik ben gegaan want anders hadden jullie misschien nog wel een oog kwijt geraakt... Oh toe! Vertrouw me! Ik ben het echt!'
'Van wie hou je? Op wie ben je verliefd?' Mompelt Cecile op een akelige toon.
'Ja, op wie ben je verliefd?' Fluistert Sisja zachtjes.
'Op Metsa natuurlijk!' Roep ik uit.
'Je bent Lilith niet, je bent weer die schim!' Gilt Cecile.
'NIETES!' Roep ik.
'WEL!' Gilt Cecile.
'Cecile, niet doen! Straks doet hij ons weer pijn!' Kermt Sisja.
'Ik snap het niet! Waarom zou ik niet van Metsa houden?' Vraag ik angstig.
'Ik heb gezien hoe jullie naar elkaar kijken... dát is liefde.' Cecile kruipt achteruit alsof ze een klap verwacht.
'Bedoel je Aryen?' Vraag ik ongelovig, 'Maar... met hem heb ik niets, we zijn gewoon vrienden.'
'LEUGENAAR!' Gilt Cecile.
'Cecile! Niet doen!' Zegt Sisja weer. Doodsangst weerklinkt in haar stem.
Even denk ik diep na, ik kijk naar elk moment met Aryen. Alles wat we samen hebben gedaan, vanaf de eerste keer dat we elkaar ontmoette.
'Hij is degene die verliefd is. Ik ben het nog niet. Niet zolang ik van Metsa hou, want ik houd van Metsa. Als Metsa er niet meer is zou er een kleine kans bestaan dat ik en Aryen weer wat zouden kunnen krijgen... maar die kans is echt heel klein... ik weet niet of ik zou kunnen leven zonder Metsa...' fluister ik.
Het blijft Stil en ik wacht gespannen op antwoord.