Deze story is niet geschikt voor alle leeftijden. Daarom is deze alleen te lezen als je bent ingelogd. Zo houden we Quizlet.nl leuk voor alle bezoekers.
I really love this story.
Ik herkende mijzelf 'helaas' hier ook in. Je hebt het zo realistisch mogelijk gemaakt en het was perfect geschreven.
Het gevoel, de gedachtes die je er bij krijgt, wauw zo mooi beschreven!! Ge-wel-dige story.
Echt een goed verhaal!
Het enige wat ik persoonlijk niet realistisch vond was toen Macy de kliniek uitkwam zonder lange mouwen. De littekens waren namelijk nog steeds te zien. Dat is dus iets wat in het echt niet gebeurd...
En ja, ik heb in tegenstelling tot jou wel (helaas) ervaring hiermee. Het is verder echt realistisch geschreven. Er zijn namelijk ook verhalen dat als iemand erachter komt ze meteen weer korte mouwen aandoen. En dat is dus verschrikkelijk onrealistisch.
Ook goed van je dat je het zo geëindigt hebt. Je wordt er meteen weer door terug in de realiteit gehaald. En laat je zien dat een happily ever after eigenlijk het verhaal minder goed maakt.
Laat het me alsjeblieft weten wanneer je eventueel een nieuw verhaal start!
Je verhaal was echt onwijs mooi geschreven. Ondanks dat je er geen ervaring mee hebt, kon je het gevoel goed omschrijven. Wel ga ik mee met de persoon hier boven mij, dat ze zonder mouwen buiten liep zal niet gauw gebeuren. (heb er helaas, zelf ervaring mee). Heb gigantisch veel respect voor je, moet ik zeggen. Je bleef bij de realiteit, en de realiteit is soms kei en keihard. Het laat mensen inzien dat het niet zomaar iets is, ik hoop een nieuw verhaal van je te kunnen lezen binnenkort, want het was écht onwijs mooi! I'm really speechless.
ik heb echt dikke respect voor jou en je verhaal dat je het hebt geschreven en ook hoe je het hebt laten eindigen.
ik moest gewoon echt huilen met het epiloog.
echt bedankt voor je verhaal en ga alsjeblieft verder met schrijven, je hebt echt talent!
xxx
Nou en of ik het gevoel had dat Macy een deel van mij was geworden, my god! Ik heb serieus moeten huilen bij die epiloog, het was gewoon zo ongelooflijk mooi geschreven. En de rest van het verhaal natuurlijk ook, en misschien kwam dat ook wel omdat ik mezelf erin herkende, en niet zo'n beetje ook. Alhoewel ik niet aan zelfmoord zit te denken, kon ik me wel helemaal inleven en dat vond ik prachtig. I really loved it, and I hope you'll never quit writing. <3
Reageer (22)
I really love this story.
1 decennium geledenIk herkende mijzelf 'helaas' hier ook in. Je hebt het zo realistisch mogelijk gemaakt en het was perfect geschreven.
Het gevoel, de gedachtes die je er bij krijgt, wauw zo mooi beschreven!!
Ge-wel-dige story.
x.
Echt een goed verhaal!
1 decennium geledenHet enige wat ik persoonlijk niet realistisch vond was toen Macy de kliniek uitkwam zonder lange mouwen. De littekens waren namelijk nog steeds te zien. Dat is dus iets wat in het echt niet gebeurd...
En ja, ik heb in tegenstelling tot jou wel (helaas) ervaring hiermee. Het is verder echt realistisch geschreven. Er zijn namelijk ook verhalen dat als iemand erachter komt ze meteen weer korte mouwen aandoen. En dat is dus verschrikkelijk onrealistisch.
Ook goed van je dat je het zo geëindigt hebt. Je wordt er meteen weer door terug in de realiteit gehaald. En laat je zien dat een happily ever after eigenlijk het verhaal minder goed maakt.
Laat het me alsjeblieft weten wanneer je eventueel een nieuw verhaal start!
Je verhaal was echt onwijs mooi geschreven. Ondanks dat je er geen ervaring mee hebt, kon je het gevoel goed omschrijven. Wel ga ik mee met de persoon hier boven mij, dat ze zonder mouwen buiten liep zal niet gauw gebeuren. (heb er helaas, zelf ervaring mee). Heb gigantisch veel respect voor je, moet ik zeggen. Je bleef bij de realiteit, en de realiteit is soms kei en keihard. Het laat mensen inzien dat het niet zomaar iets is, ik hoop een nieuw verhaal van je te kunnen lezen binnenkort, want het was écht onwijs mooi! I'm really speechless.
1 decennium geledenLots of love.
ik heb echt dikke respect voor jou en je verhaal dat je het hebt geschreven en ook hoe je het hebt laten eindigen.
1 decennium geledenik moest gewoon echt huilen met het epiloog.
echt bedankt voor je verhaal en ga alsjeblieft verder met schrijven, je hebt echt talent!
xxx
Nou en of ik het gevoel had dat Macy een deel van mij was geworden, my god! Ik heb serieus moeten huilen bij die epiloog, het was gewoon zo ongelooflijk mooi geschreven. En de rest van het verhaal natuurlijk ook, en misschien kwam dat ook wel omdat ik mezelf erin herkende, en niet zo'n beetje ook. Alhoewel ik niet aan zelfmoord zit te denken, kon ik me wel helemaal inleven en dat vond ik prachtig. I really loved it, and I hope you'll never quit writing. <3
1 decennium geleden