1|| Yulivee Michelle Lahote

1|| Yulivee Michelle Lahote
Langzaam wade ik door het water naar de overkant. Als ik op de kant wil klimmen trekt iets me terug naar beneden. Met een gil beland ik weer terug het water in. Na een beetje geworstel kom ik weer boven het water oppervlak. Ik zie Paul op de kant naar me kijken, maar het is niet de Paul van nu het is de jongere versie van hem. Hij steekt zijn hand uit naar me en ik probeer hem te pakken. Langzaam groeit de jonge Paul en hij word steeds ouder. Per jaar dat er voor bij gaat bij hem ga trekt hij een stukje zijn hand terug. Uiteindelijk is het de word het de Paul die ik nu ken. Met een blik in zijn ogen alsof hij ergens spijt van heeft draait hij zich om en loopt hij weg. Ik verlies het gevecht en zak terug onder het water.

Ik word gillend wakker en schiet overeind. Met een klap slaat de deur van mijn kamer open.
‘Wat is er aan de hand?’ Vraagt Paul bezorgt. Ik draai me van hem weg. Ik hoe niet te vertellen dat ik wéér de zelfde nachtmerrie had gehad, hij weet niet eens waar het overgaat.
‘Nee, niks, gewoon een droom. Hoofdschuddend draait hij zich om en loopt mijn kamer uit. Ik zucht, nog drie uur voor de school begint. Natuurlijk heb ik mijn huiswerk al af en slapen heeft ook geen nut meer. Ik sta op en loop richting de badkamer, daar aangekomen zet ik de douche aan en ga er onder staan. Langzaam verdwijnt de schrik van nachtmerrie mee met het water. Na een tijdje zet ik de douche uit en droog me snel af. Ik ren terug naar mijn kamer en pak snel een setje kleren. Met mijn borstel haal ik de klitten uit mijn haar en stop het in een lage staart. Ik spring de trap af en loop de keuken in. Ik pak een kom muesli en plof op de bank in een woonkamer. Ik haal de afstandsbediening tussen de bank vandaan en zet de TV aan. Paul had de afstandsbediening verstopt omdat hij vond dat ik te veel TV keek, hij is niet zo origineel. Ik zet het nieuws uit Nederland op, RTL4. Veel mensen verklaarde me voor gek alleen altijd in het Nederlandse nieuw staat het nieuw in Amerika. Het enige verschil is dat er soms leuke dingen zitten in plaats van allemaal slechte dingen en de verkiezingen ofzo. Als het nieuw is afgelopen zet ik hem op een andere zender. Ik kijk op de klok en schrik me kapot, over minder als een uur begint de eerste les al!
Ik vlieg omhoog en graai mijn tas uit een hoek. Uit de vriezer haal ik een lunchpakketje.
‘PAUL OVER 45 MINUTEN BEGINNEN DE LESSEN KOM MET JE LUIE REET UIT BED!’ Schreeuw ik naar boven. Ik hoor een boos gemompel en maak dat ik weg kom voor de schoen –die naar beneden word gegooid- mij raakt.
‘MIS EN NU KOMEN!’ De kamer deur van Paul wordt met een klap dicht gegooid, mooi dan komt hij er zo aan. Als Paul eindelijk beneden is gooi ik een lunchpakket naar zijn hoofd. Grommend stampt hij de keuken uit en ik doe al mijn jas aan. Ondanks dat het midden in de winter is, en het sneeuwt, en het koud is. Loopt Paul nog in een korte broek, een hemd en een paar gympen. Ik doe mijn laarzen ook aan en pak de helm van de haak af. Paul komt met een boterham in zijn mond de gang in gelopen en loopt naar de garage. Ik slinger mijn tas over mijn schouder en loop achter hem aan. Hij start de motor en snel ga ik achterop zitten voor hij “vergeet” dat mijn fiets kapot is en ik weer te laat kom. Als hij de motor start zet ik snel mijn helm op en meteen scheurt hij de oprit af.
In nog geen tien minuten zijn we al op school en ik spring van de motor af.
‘Tot vanmiddag.’ Mompel ik terwijl ik mijn helm af doe en mijn haar weer in model schud. Paul gromt iets wat daar ook dicht in de buurt van komt en rijd de motor naar de stalling. Ik loop over het plein en word bijna getackeld door een iets te hyperactieve vriendin.
‘YUL-ehm... MICHELLE!’ Schreeuwt Ilsa in mijn oor
‘Whaaa! Waarschuw de volgende keer en schreeuw niet in mijn oor!’
‘PECH!’ Ik zucht en worstel me uit haar omhelzing. We wachten buiten tot de meeste mensen al in de lokalen waren en rennen naar binnen. We pakken snel de onze spullen en rennen zelf de les in voor de leraar er was, die een paar minuten later binnen kwam.