Tweet SEVEN

'Nou vertel, waarom ben je hier?' vraag ik aan melissa. Ik rommel wat in mijn kast en zoek wat kleren uit om aan te trekken. 'Ik weet eigenlijk ook niet waarom ik hier ben.' zegt Melissa. 'Je ouders hebben me gebeld en gevraagt of ik naar hier kon komen.' Ik kijk haar raar aan. 'Mijn ouders?' vraag ik met opgetrokken wenkbrauwen. 'Ja ik snap het ook niet hoor.' Ze kijkt me met grote ogen aan en zegt dan:'Misschien gaat het wel over de vakantie!'

Ik heb me aangekleed en loop samen met Melissa de trap af. Ik zie dat mijn ouders aan tafel zitten met een kop koffie. 'Ah, daar zijn jullie.' zegt mijn moeder met een grote glimlach. 'Kom even zitten allebei.' We lopen samen naar de tafel en schuiven onze stoel naar achter. Ik plof neer en geef mijn ouders een paar nieuwschierige blikken. Ik kijk naar Melissa die me vragende blikken geeft. Mijn moeder kijkt naar mijn vader die hem daarna een gebaar geeft dat hij moet gaan praten. 'Zoals jullie allebei weten kunnen we nooit ver op vakantie door mijn werk.' Mijn vader kijkt ons beiden even aan en we knikken. 'En omdat wij weten dat het steeds minder leuk voor je wordt Fleur, omdat je al wat ouder begint te worden. Hebben wij samen iets bedacht. Je moeder en ik.' Ik kijk Melissa hoopvol aan en ik knijp in haar hand. Mijn vader gaat verder met praten. 'Mijn werk heeft me geen toestemming gegeven om een paar weken geen opdrachten te krijgen.' Huh? Als Melissa mee op vakantie zou gaan hoeft dat toch niet perse? Nu wordt het wel heel spannend! 'Dus we zouden nog steeds niet naar het buitenland kunnen met zijn allen.' 'Ja, dus?' vraag ik aan mijn vader. Mijn moeder ziet dat ik het niet kan uithouden van de spanning en grinnikt even. Ik haal mijn hand door mijn haar en kijk mijn vader met een nog steeds vragende blik aan. 'Daarom hebben wij samen, en ook een beetje met stijn, bedacht dat jullie tweeen samen op vakantie mogen.' Zegt mijn vader. Voordat ik weet wat ik doe sleur ik Melissa van haar stoel af en maak een vreugdedansje door de kamer. 'Oh, papa dat is geweldig!' Ik spring half bij mijn vader op schoot en geef hem een dikke knuffel. 'Ho wacht even, we zijn nog niet klaar!' zegt mijn vader lachend. 'Wat, is er nog meer? Vertel vertel!' Ik ben gewoon zo hyper nu dat ik bijna door het plafon heen spring. En als ik Melissa zie kan zij het volgens mij ook niet geloven. Ik probeer rustig te blijven en mijn vader verder te laten vertellen, maar ik kan het gewoon niet geloven! 'Oke, rustig rustig!' lacht mijn moeder ook. 'we zullen het vertellen.' zegt mijn vader.


OK. Ik denkt dat jullie het al weten... Maar dat kan me niet schelen
Reacties?