``110``

Pauze verschijnt er op het scherm. Met een opgelucht gevoel kijk ik naar Dean. Hij kijkt me aan en ik voel hoe mijn wang branden. ‘vind je het echt zo eng?’ ik geef geen antwoord en sta op. Nu pas heb ik door dat ik nog steeds Dean ’s hand vast hem. Snel laat ik hem los. Hij lacht en staat op. ‘trakteer jij op popcorn?’ ook al vroeg hij het, het was geen echte vraag. ‘natuurlijk’ mompel ik terwijl we naar de balie lopen. ‘1 medium popcorn, zoet, een biertje en doe maar een…’ even denk ik na. ‘doe maar een cola’ de vrouw geeft ons alles en ik betaal. ‘mag ik iets vragen?’ verbaast kijk ik naar de jongen die me aan spreekt. ‘natuurlijk’ Dean blijft stil staan en bekijkt de jongen even. ‘wat doet zo’n lekker ding met zo’n loser?’ even grinnik ik. ‘bedankt voor het compliment, en tussen ons. Het was niet eens de bedoeling dat ik met hem een film ging kijken’ Dean bijt even op zijn kaken terwijl ik op hem afloop. ‘wat? Ben je nu boos omdat hij je een loser noemde of door mijn antwoord’ Dean slaat zijn arm om mijn schouder en we lopen terug de zaal in. ‘Dean, ik hoef echt niet beschermt te worden’ hij gaat zitten en lacht kort. ‘dus je hoeft mijn hand niet meer vast te houden?’ ik had spijt van wat ik had gezegd. Elke keer als ik Dean’s hand wilde pakken om er in te knijpen trok hij hem weg.

‘hoe vond je de film?’ vraagt Dean met een geamuseerde blik. Ik sla mijn armen over elkaar en loop met Dean achter me aan naar buiten. ‘ik haat horrorfilms’ mompel ik. Een koude windvlaag doet me even rillen. Dean grinnikt, hij gooit de bak popcorn in de prullenbak en laat zijn jack van zijn schouders glijden. ‘heb je het koud?’ even knik ik en wacht tot we verder lopen. Een onverwachte warmte wordt om me heen geslagen. Ik kijk naar de jack die om mijn schouders ligt. ‘Dean, soms denk ik dat je echt een heer bent’ hij stopt zijn handen in zijn zakken en we beginnen naar de impala te lopen. Het is hier niet goed verlicht en ik voel al iets van angst opkomen. Dit was een van de reden dat ik niet van horrors hielt. Ik had altijd het gevoel alsof er wat zou gaan gebeuren. ‘en hoe vond je de film?’ met een klein sprongetje kom ik tot stilstand. ‘ik hou niet van horrors’ antwoord ik nog steeds geschrokken. De jongen die me net had aangesproken stapt in het licht. Hij heeft een onaangename grijns op zijn gezicht. ‘zal ik je dan maar iets leuks geven?’ hij loopt op me af, Dean wilt tussen ons in stappen maar hij wordt op de grond gewerkt. ‘jongens, ik denk dat we onze prijs hebben’ zijn handen gaan over mijn buik en trekken me naar zich toe.