Tweet SIX

Ik kijk naar mijn mooie rode jurk. Perfect. 'Mevrouw, we kunnen vertrekken.'zegt een stem door speakers. Ik pak de microfoon die vast zit aan de deur en druk het knopje in. 'Dat is fijn. Wel een beetje opschieten graag.'zeg ik door de microfoon. Ik klik hem weer in de houder. Ik hoor dat de speakers weer aan gaan en de stem van mijn chaffeur galmt weer door de limosine heen. 'Ik zal het proberen mevrouw'zegt de chaffeur. De limosine begint te bewegen. De motor start zich en we rijden weg. Aaah, wat is beroemd zijn toch fijn. Ik maak me los uit mijn comfortabele stoel en trek de mini bar open. 'cola, sinas, 7-up, fruitdrank. Ah, daar is het. Appelsap. Altijd al mijn lievelings drankje geweest. Ik pak een glas en schenkt hem vol. Ik plof terug in mijn stoel en neem een slokje. Ik voel dat de auto vaart mindert en de speakers springen weer aan. 'We zijn er mevrouw.'zegt de stem van de chaffeur. Opeens hoor ik een vaag geklop. het wordt harder. Klop klop. Er wordt op het raam geklopt. Dat zullen de fans wel zijn denk ik. Het geklop blijft doorgaan. Ik schuif een stoel op en druk met mijn vinger het knopje van het raam naar beneden. Het raam schuift een paar centimeter naar beneden. Ik zie een paar ogen door het spleetje gluren. Wat kunnen fans toch ver gaan. Ik zwaai even en wil dan het raam weer terug dicht doen. Dan opeens wurmen twee handen door de opening van het raam. Ik schrik me dood en deins naar achter. de twee handen duwen zonder enkele moeite het glas naar beneden. Een grote schim springt door het raam en belandt bovenop me. Ik gil het uit en probeer de microfoon te grijpen om de chaffeur te waarschuwen. Maar ik kan helemaal niks doen. 'Fleur! Fleur, wordt wakker!'roept de schim. Wordt wakker? Ik ben al wakker. De schim rammelt me door elkaar. Dan opeens heb ik mijn arm weer vrij. Ik richt me op zijn gezicht en sla de schim keihard op zijn wang. 'Auuuwauw.' de schim trekt zich terug. Ik sta op, maar val dan van de stoel af.

Ik knipper met mijn ogen. 'Auwww.' hoor ik naast me. Ik draai me om en zie dat melissa naast me staat. Met een hand op haar wang gedrukt. Wacht, Melissa? 'Melissa! Wat doe jij hier?' Ik spring op en vlieg om haar nek. 'Dat vertel ik je zo wel. Maar eerst, waarom moest je me nou weer slaan?' Slaan? Had ik haar geslagen? Maar dan opeens snap ik het allemaal en barst in lachen uit. 'Wat valt er te lachen?' vraagt Melissa met een pijnlijk gezicht.'Oke, eerst sorry dat ik je heb geslagen. Maar ik snap waarom ik je heb geslagen.' 'Nou leg dat maar eens uit dan.' zegt Melissa. 'Ik was aan het dromen. Er zat een rare schim achter me aan. Die sprong boven op me. En daarna sloeg ik hem in zijn gezicht. Maar blijkbaar was ik half aan het dromen. want volgens mij sprong jij in het echt wel op me.' zeg ik lachend. 'En de schim die jij in je dromen sloeg was ik dus in het echt.' lacht Melissa. 'Oooh, dat is echt dom.' zeg ik. Ik lach en plof weer op het bed neer. Ik klop met mijn hand naast me als gebaar dat Melissa moet komen zitten. Ze snapt de hint en komt naast me zitten. 'Maar waarom ben je nou hier?' vraag ik aan haar. 'Dat zal ik je vertellen.' Zegt ze met een geheimzinnige glimlach.

Zo, het heeft weer heel lang geduurt. Maar hier is weer een stukje. Het is slecht... ik weet het. Ik had gewoon geen inspiratie. Ik denkt dat ik wel weet wat ik nu weer moet schrijven, dus vanavond komt er weer een stukje. Oh, en ik denkt dat het nog wel even duurt voordat 1D er aan komt. dussss...
Graag reacties
xx