H3

Ik denk niet eens na over zijn woorden, niet dat dat nodig is.
'Nee,' zeg ik en ik kijk naar Metsa. Metsa is een beetje rood. Ik richt me weer op mijn bord maar ik heb geen honger.
'Lilith?' Is Aryen er nou nog steeds?
'Lilith?' Ik snuif geïrriteerd.
'Lilith?'
'Wát?' Roep ik uit.
'Ik vroeg: wil je oefenen, niet wil je naast me zitten in de les.'
'Nee,' zeg ik.
'Wát nee?'Vraagt Aryen nu ook boos.
'Nee, dat wil ik niet,' zeg ik boos.
'Je bent onverbeterlijk, en ik dacht nog wel dat we het vroeger goed konden vinden!' Zegt Aryen en dan draait hij zich om en loopt hij weg. Ik voel me koud worden. Hij herrindert zich dat ene jaar dat we samen hebben door gebracht. Dát ene jaar!
'Lilith?'
'Begin jij nou ook?' Vraag ik aan Metsa.
'Uh? Hoe bedoel je?' Vraagt Metsa.
'Iedereen zegt steeds als ze mijn aandacht willen: "Lilith?" Dat is echt irritant,' leg ik boos uit.
'Oh, zullen we gaan?' Vraagt hij.
'Wou je dat vragen?'
'Jup, de les begint,' zegt hij. Ik stuur Diamantar naar buiten voor zijn lessen en loop dan samen met Metsa de gang op, op de 8e verdieping hebben we vandaag onze eerste les. Magie. Leerlingen die zelf ontdekken dat ze magie hebben komen daar. Maar elven en sommige anderen weten dat van hun geboorte, mensen zoals Metsa. Elven zoals... Aryen.

'Vandaag beginnen we met... ' Nee, nee, nee! 'Één toets!' NEE!
Waarom kunnen leraren altijd zo blij klinken als ze ons gaan martelen met overhoringen? Zo... hyper, gelukkig? Tot dat ze hun stapel nakijk werk zien, natuurlijk.
'Ik kom bij iedereen appart langs om te zien hoe jullie skill's magie er aan toe gaat, om te zien hoe veel jullie getraint hebben.' De klas knikt.
'Ik begin vooraan,'zegt de leraar. Hij begint.
'Yes, we zitten gelukkig achteraan!' fluister ik blij in Metsa's oor. Metsa lijkt magie geen probleem te vinden, hij heeft er een griezelige aanleg voor. Aryen ook...
'Het komt wel goed,' zegt Metsa terwijl ik angstig mijn aantekeningen begin door te lezen. Volgens mij ken ik 75% goed en de rest magtig. Nouja, ik ken de spreuken, maar of ik de energie voor de spreuken goed kan gebruiken... Oude taal de taal waarin de spreuken gezegt worden kan ik namelijk buitengewoon geweldig. (Beste van de klas)
'Lilitha, uw beurd,' zegt de leraar plotseling. Angstig kijk ik op, is hij zo snel hier gekomen? Damn.
'Begint u met dit balletje, laat het zweven,' zegt hij terwijl hij een klein wit balletje op mijn tafel legt. Zweven? Makkie!
Opgelucht zeg ik:'Böllr reisa.' Het balletje zweeft omhoog. In oude taal betekend "Böllr Reisa" namelijk: Bolletje zweef.
'Dat ging prima,' zegt de leraar,'Verander het bolletje nu in blauw.' Aarzelend zeg ik een spreuk, het bolletje kleurt lichtblauw, al weet ik dat dat misschien niet goed genoeg is.
'Dat was het, Hmmm... Ik geef u een 7,5.' Dan loopt hij door naar Metsa. Ik ben verbaast om mijn cijver, en de makkelijkheid van het proefwerk, waar waren de opdrachten om water te laten splijten en wolken sneller te laten drijven gebleven?
Maar nu kijk ik naar Metsa, die zijn spreuken geweldig doet en een 10 krijgt, die nurt. Hij steekt zijn tong uit naar me terwijl de leraar naar Aryen loopt.