Chapter 1

Vandaag ging het gebeuren, vandaag ging ik naar Londen voor een uitwisseling project voor school.
Ik had er zo zin in, en ik hoopte dat ik niet werd begeleid door een heel dom nerdje die me alleen maar over de geschiedenis van Londen en Londen high school ging vertellen.
Stiekem hoopte ik ook dat er leuke jongens daar waren, maar ja dat hoopt toch elk meisje?

"Sophie je moet nu echt opstaan en opschieten, je moet al over een half uur naar het vliegveld toe als je het nog wil halen" na die woorden van me moeder schoot ik uit me bed, trok wat kleren aan en rende naar beneden en viel bijna over Spike die opeens voor me stond.
Ik pakte een kom en deed er wat cornflakes in, niet teveel want ik was toch te zenuwachtig om te eten.
Nadat ik had gegeten poetste ik snel me tanden, deed een knot in me haar en deed wat mascara op.
"MAAM ik ben klaar, we kunnen gaan hoor" riep ik naar beneden.
"Wacht ik ben nog aan het bellen met je vader, hij wil je succes wensen en hij belooft dat hij thuis is als je over 2 maanden weer terug komt" zei me moeder "oh, en het spijt hem echt heel erg dat hij je niet kan uitzwaaien vandaag maar hij moest ook deze kans pakken voor het bedrijf".
Pap je kan echt niet dat als excuus voor alles gebruiken hoor dacht ik in mezelf.

Na een kwartier te hebben gereden kwamen we aan op Schiphol, de laatste plek in Nederland waar ik zou zijn voor twee maanden, het klinkt lang maar ik heb er heel erg zin in, net alsof je een heel nieuw leven binnenstapt maar daarna weer terug moet naar je oude.
We liepen eerst nog even naar starbucks voordat we naar de douane gingen, me moeder had tranen in haar ogen.
"Mam, je weet dat ik je zoveel mogelijk probeer te bellen he"en ik voegde er aan toe "en ik ben geen klein kind meer".
"Dat weet ik toch schatje, maar het word zo stil zonder jou" zei me moeder.
"Mam, ik moet nu echt gaan want me vliegtuig gaat bijna vertrekken" zei ik maar vlug om deze situatie niet erger te maken.
"oh, veel geluk he, en je weet me nummer" "je kan me altijd bereiken" voegde ze aan die zin toe.
"Dat weet ik mam, ga je missen" "ik bel je zodra ik me kamer in ben oke?" ik gaf m'n moeder een dikke knuffel en een kus, en daarna ging ik mijn avontuur tegemoet.

tweet: @sophiexxlovex : London here i come