1.

Vroeg in de ochtend wordt ik wakker, het is half zes in de ochtend. Een uur voor m'n wekker. Met een zucht sta ik op en doe het gordijn open. Ik kan toch niet meer slapen dus dan kleed ik me maar vast aan. Ik wil er goed uit zien vandaag, dat mensen eens geen aanmerkingen op mijn kleding of haar hebben. Ik kam mijn haar, maar het is toch zo plat als wat, mijn haar valt als een sluier over mijn hoofd. Óók een van mijn 'bijnamen', gordijnhaar. Ik pak een van mijn nieuwste aanwinsten, een blauw blousje met daaronder een zwart shortje. Volgens Lexie heel leuk. Dat hoop ik dan maar. Als ik mezelf heb goedgekeurd loop ik naar de badkamer, waar in mijn toilettas het 'gevreesde ding' ligt, wat ik óók samen met Lexie heb gekocht, mascara. Ik heb nu al spijt. Voorzichtig kom ik dichterbij m'n oog met het borsteltje. Ik ben er bijna... en ik zit ernaast! Over mijn neus zit een veeg. Snel pak ik één van mijn moeders watjes en haal het eraf. Nog maar een keer proberen dan. Dit keer doe ik zelfs extra licht aan. Maar het werkt wel, het is gelukt. Met weer een zucht loop ik de badkamer uit, naar beneden waar ik ontbijt met pancake's. Na het ontbijt heb ik nog een half uur, dus ga ik maar op de bank liggen..
'''Hé, slaapkop! Kom je nog mee of moet ik alleen gaan, de bus is er al over 5 minuten!'' Ik doe mijn ogen open als ik Lexie's groene ogen vijf centimeter van me af zie.
''Aah! Lex ik schrik me rot!'' Snel kijk ik naar de klok, nog 4 minuten.
Samen rennen we naar de hoek van onze wijk, waar de bus op het punt staat om te vertrekken. We zijn net optijd.
''Hé, daar heb je Alexandra, ze was bijna optijd. Good girl goes bad!'' En de rest van de bus lacht mee. Met alweer een zucht lopen we naar onze vaste plaatsen, dit is al een goed begin van het jaar. Maar niet heus.