H54

Vlees, je moet er maar van houden. Ik heb er zelf nog nooit echt van gehouden, maar nu ik naar mijn draakje kijk, terwijl hij zijn kip naar binnen werkt, ik moet toegeven, die vind het lekker. Zijn kleine bekje gaat open en dicht terwijl hij de klein gesneden kip naar binnen werkt en kleine boertjes laat. Netjes eet hij niet.
'Eet maar lekker, vul je buik,' zeg ik terwijl ik een nieuwe kip fijnhak. Draakje kijkt aandachtig, en wacht op zijn nieuwe porzie. Als hij weer schrokt denk ik na over het gesprek met Mell, ik probeer mijn angst te verbergen voor haar laaste woorden, "De oehoe is ontsnapt." Hoe kan dat? Heeft Eragon hem niet goed opgesloten? Ik schud met mijn hoofd, natuurlijk heeft hij dat. Ik moet er maar niet aan denken. Maar ik denk er toch aan, die droom, de droom voordat het ei uitkwam. Ik zat in een kuil, iemand gilde... een dolk, in mijn hart.
Ik huiver, niet over na denken.
'Pieuw,' mijn draakje bijt in mijn vinger, meer voedsel.
'Ja, ja, ben al bezig!' Ik schuif nog één kip naar me toe, hoe krijgt hij het toch allemaal naar binnen, gaat hij niet ontploffen?
'Hierzo, en niet ontploffen, oke?' Zeg ik meer dan dat ik vraag aan mijn draakje. Hij laat een boertje. Ik schenk een soepkom voor hem vol met melk en hou het hem voor.
'Niet vergeten te drinken.' Met slobberende vertederende geluidjes likt hij grote hoeveelheden melk naar binnen, wat er wel niet in dat beest kan, gewoon niet te geloven.
'Hij drinkt goed,' zegt een stem achter me. Ik kijk om, het is Ronald, Ron van dag één.
'Hoi,' zegt Ron er achter aan.
'Hoi,' zeg ik terug. 'En ja, hij drinkt goed,' zeg ik met een glimlachje. Ron gaat naast me zitten en ik zie zijn oranje draak bewonderend naar mijn draakje kijken.
'Mooi wezentje,' Klinkt Naýa's stem in mijn hoofd. Ze is een vrouwelijke draak. Als ik haar stem hoor heb ik meteen een vraag.
'Wanneer gaat hij beginnen met praten?' Vraag ik Ron.
'Na een paar weken,' zegt Ron.
'Oke, dan moet ik dus nog heel lang zijn ge-piep aan horen,' zeg ik met een zucht, Ron lacht.
Na een paar minuten eten en kletsen gaat Ron weer weg. Ik blijf naar mijn draakje kijken terwijl ik mijn laaste brood naar binnen werk en mijn draakje zijn laaste stukjes kip. Dan gaat er een schaduw over me heen, iemand is achter me gaan staan.
'Welkom terug, Ron. Was je iets ver-' zeg ik terwijl ik me omdraai. Dan valt mijn mond open, het is niet ron waar ik tegen praatte, het is...
'Ik denk dat je het tegen de verkeerde hebt,' zijn stem klinkt een beetje hees.
'Sorry, ik dacht inderdaad dat je iemand anders was.' Ik wordt een beetje rood terwijl ik dat zeg, ik heb me nu al twee keer vandaag voor schut gezet tegen over deze jongen.
'Sorry, Metsa,' zeg ik.