49

POV Drycha
Ik draai me om en ren het bos in, als ik verander en die andere wolf ook kunnen we gewoon praten. Nadenkend loop ik terug als ik weer tegen iemand op loopt. Twee doffe dreunen klinken als we op de grond vallen. Tegelijk schieten we in de lach. Na een paar minuten besef ik met wíé ik aan het lachen ben. ‘Seth?’
Zo te zien denkt hij het zelfde als mij.
‘Drycha?’ Ik zie hem aarzelen voor hij weer iets zegt.
‘H-hoe kan dat?’ Als ik in zijn ogen kijk zie ik dezelfde ogen als bij de wolf, ik twijfel er dus ook geen moment aan dat het iemand anders is.
‘Als jij mij het kan uitleggen wil ik het je wel vertellen.’ Hij weet duidelijk meer als ik...
Hij zucht.
‘Oké dit is best wel verwarrend!’ Zegt Seth gefrustreerd.
‘Ik weet niet wat verwarrend is dus die gevoelens delen we niet.’ Grijns ik opgewekt.
‘Weet je dan echt helemaal niks.’
‘Normaal zou dat echt heel beledigend zijn weet je!’
‘Sorry, maar ken jij de legendes niet?’ Gaat Seth weer verder.
‘Nee eigenlijk niet.’ Hij gaat in het gras zitten en klopt naast hem op de grond. Ik ga zitten en gebaar Seth dat hij moet gaan vertellen. Hij begint een beetje aarzelend te vertellen, maar al snel stroomt het verhaal uit zijn mond. Ik zak tegen hem aan en hij slaat zijn arm om me heen. Een stilte valt. Hier hoor ik thuis, veilig in zijn armen. Wow, dat klinkt dramaties!

POV Seth
Ik sla mijn ogen open, even moest ik me oriënteren. Drycha ligt op mijn borst, haar ademhaling was rustig dus waarschijnlijk slaapt ze. Ik kijk naar de wolken die voorbij komen drijven. Vogeltjes zijn zachtjes aan uit fluiten alsof ze Drycha niet wakker willen maken. De zon schijnt fel en staat recht boven ons. Met een kreun wordt Drycha wakker. Ook zij kijkt even rond voor ze me aan kijkt en overeind veert. Ze kijkt blozend naar beneden.
'Ehm...' Ik laat haar niet uitpraten en druk mijn lippen op de hare. Zelf ben ik ook verrast door mijn actie, gelukkig blijkt Drycha dit helemaal niet erg te vinden. Na een paar minuten slaan we onze armen om elkaar heen en verbreken we onze kus. We vallen weer terug in het gras. Nu kijken we samen naar de wolken. 'I love you,' Fluistert Drycha.
'I love you more.' Zeg ik uit de bodem van mijn hart. Een zacht gegrinnik is het antwoord. 'That is why I love you more!'