04

Anna Elizabeth Johnson

"Wil je vertellen wat er precies gebeurt is?" Vraagt Tom aan mij. Ik slik even en schud zachtjes mijn hoofd. "Ik beloof dat ik het jullie vertel als ik er klaar voor ben." Zeg ik er wel achteraan. Ze glimlachen alle vijf naar mij. Het geeft mij een goed gevoel, het gevoel dat ik hier welkom ben. Ze zijn allemaal zo aardig voor mij. Ik heb mij in tijden niet zo goed gevoelt. En dan ook nog dat rare gevoel in mijn buik dat ik krijg bij Max. Mijn gedachten worden onderbroken door Tom die met zijn handen voor mijn ogen zit te zwaaien. Ik schrik op en kijk dan verward. "Zo jij zat ver weg met je gedachten" Zegt Nathan terwijl die mij lachend aankijkt waardoor mijn wangen een beetje kleuren. Tom staat op en trekt mij met zich mee. "Ik laat je je kamer zien!" Zegt die enthousiast terwijl mij mee de trap op trekt. Als we bij een deur aankomen gooit hij die open en trekt mij mee naar binnen. Ik kijk met openmond de kamer rond. "Vind je het mooi?" Vraagt Tom. Ik knik hevig. "Het is maar een logeerkamer, dus je mag alles ermee doen wat je wilt" Zegt Tom glimlachend terwijl die op het tweepersoonsbed gaat zitten. Ik ga naast hem zitten en kijk nog eens goed rond. "Het is perfect Tom" Zeg ik glimlachend. Dan kijkt Tom mij grijnzend in de ogen aan. Ik kijk een beetje ongemakkelijk terug. "En Anna moet jij mij niet iets vertellen?" Vraagt hij grijnzend. O nee dit gaat de verkeerde kant op als ik voel dat mijn wangen warm worden. Ik schud zachtjes mijn hoofd terwijl mijn rode wangen nog roder worden. "Weet je het zeker? Zal ik even helpen anders. Ik heb het over ene jongen genaamt Max" Gaat Max grijnzend verder. Ik krijg een raar kriebelent gevoel in mijn buik alleen al bij het horen van zijn naam. "Ik weet niet wat het is Tom, ik krijg een raar gevoel in mijn buik als ik hem zie, aan hem denk of al zijn naam hoor. Maar ik ben gewoon bang dat als ik verliefd op hem ben dat hij mij niet leuk vind of dat die mij pijn doet" Vertel ik Tom. Ik kijk op en zie dat die medelevend kijkt. Hij slaat zijn armen om mij heen. "Ik ben gewoon bang Tom. Door wat mijn ouders mij allemaal aan hebben gedaan." Eindig ik uiteindelijk terwijl er een paar tranen over mijn wangen lopen die Tom gelijk wegveegt. "Anna luister goed naar mij. Ik ken Max al aardig lang en ik weet dat hij nooit iemand iets aan zou doen zonder een goede reden. En de andere jongens ook niet Anna. Niemand zal je in dit huis pijn doen oke Anna?" Zegt die terwijl hij mij doordringend aankijkt. Ik knik en glimlach naar hem. "Als je het niet erg vind ga ik even slapen" Zeg ik waarna ik Tom een knuffel geef en een kus op zijn wang. Daarna kruip ik onder de dekens en het laatse wat ik hoor is de deur die in het slot valt.