03
Anna Elizabeth Johnson
We zitten nog steeds in het busje onderweg naar het huis van de jongens. De tranen stromen nog steeds, maar ik snik niet meer. Ik kruip wat dichter tegen Max aan en voel dat ik langzaam wegzak in een diepe slaap. Even later hoor ik zachte stemmen.
"Sst ze slaapt" Hoor ik iemand zeggen. Waarna ik voel dat ik opgetilt wordt. Ik kruip iets dichter tegen diegene aan voor meer warmte. Ik voel dat iemand een jas over mij heen legt en wordt langzaam wakker. Langzaam open ik mijn ogen en wrijf er even in. "Lekker geslapen?" Vraagt Tom die naast mij loopt. Ik knik even verward. Wie heeft mij dan opgetilt? Ik kijk even omhoog en zie dat het Max is. Langzaam worden mijn wangen rood. "Anna ik wil zo eerst even dat je wonden schoongemaakt worden, want anders gaan ze ontsteken. En dan vertel je ons of alleen mij als je dat liever hebt, wat er allemaal gebeurt is oke?" Zegt Tom. Ik twijfel even, maar stem dan toch in. Ik ben nooit een held geweest als het ging om wonden schoonmaken, want dan komt er jodium bij kijken en dat doet altijd zo erg pijn. Tom kijkt mij even streng aan waarop ik toch maar knik en even zucht, waarop Tom grinnekt. Hij kent mij ook veel te goed. Nathan doet de deur open en we lopen naar binnen. Nou ja zij lopen, want ik lig nog steeds in Max armen. Ze lopen vermoedelijk naar de woonkamer en ja hoor het klopt. Max legt mij op de bank neer. Tom loopt de woonkamer uit en komt even later terug met de verbanddoos. Hij komt naast mij zitten op de grond en pakt er een potje uit. Waarschijnlijk jodium. Ik slik even. Tom doet langzaam mijn shirt iets omhoog zodat die goed bij de wond kan. Hij pakt een doekje en doet er jodium op en begint het voorzichting schoon te maken. De tranen springen in mijn ogen, maar ik bijt op mijn lip om ze niet te laten ontsnappen. De jongens kijken mij gezorgt aan. "Tom er zit er ook nog 1 bij m'n nek" Zeg ik aarzelend. Hij kijkt naar mijn nek en ik draai mijn hoofd een beetje zodat je de wond duidelijk kan zien. Die maakt hij ook voorzichtig schoon. Als hij klaar is bergt hij alles weer op en zet de verbanddoos op tafel. Ik ga rechtop zitten en Tom komt naast mij zitten.
Er zijn nog geen reacties.