02

Anna Elizabeth Johnson

"Wakker worden, je moet je gordel om doen want we gaan landen" Zegt de vrouw naast mij terwijl ze mij wakker schudt. Ik doe mijn gordel om en wrijf even in mijn ogen. Ik voel dat het vliegtuig daalt en even later over de baan heen rijdt. Ik hoop maar dat Tom mijn smsje heeft gelezen als ik zie dat die niets heeft teruggestuurt. Eenmaal als het vliegtuig stil staat sta ik rustig op en pak mijn handbagage. Ik loop rustig het vliegtuig uit richting de bagageband om mijn koffer te pakken. Na een tijdje wachten zie ik mijn koffer eraan komen. Als die vlakbij is loop ik er naartoe en pak hem van de band af. Ik hang mijn handtas om mijn schouder en til mijn koffer op. Ik loop richting de ontvangsthal. Als ik er ben kijk ik rond of in Tom zie staan. Na even zoeken zie ik Tom met nog vier andere jongens staan. Tom ziet mij ook en grijnst gelijk, maar die vergaat als die ziet als ik niet terug glimlach. Er komen tranen in mijn ogen en ik ren op hem af. Mijn koffer heb ik achtergelaten. Als ik bij hem ben sla ik gelijk mijn armen om hem heen en hij slaat gelijk zijn armen om mij heen. Ik snik zachtjes terwijl de tranen niet willen stoppen met rollen. Hij duwt mij iets van zich af en kijkt mij bezorgt aan. Langzaam veegt hij mijn tranen weg. "Anna wat is er gebeurt?" Vraagt hij bezorgt. Ik kijk even weg en zie dat 1 van de jongens mijn koffer heeft gepakt en hierheen heeft gebracht. "M..mijn moe..der heeft m...m..ij ui..t h..uis ge..zet" Snik ik terwijl de tranen weer beginnen te rollen. Hij kijkt mij medelevent aan. "Zullen we eerst naar huis gaan en dan kan je alles vertellen als je wilt" Stelt de jongen met krulletjes voor waardoor ik opkijk en knik. "Eerst wil ik jullie voorstellen aan mijn beste vriendin Anna" Stelt Tom mij voor. "Anna dit zijn Jay, Nathan, Siva en Max" Stelt hij ook de jongens aan mij voor. Ik glimlach even verlegen, maar krijg al gauw een knuffel van ze alle vier omstebeurten. Bij Max krijg ik een raar gevoel en word een beetje rood. Als ik hem loslaat kijk ik naar beneden om mijn rode wangen hopelijk te verbergen, maar blijkbaar had Tom het al gezien en kijkt mij grijnzend aan. Ik geef hem een stomp tegen zijn arm en dan lopen we met zijn zessen naar het busje. Tom gaat achter het stuur zitten met Nathan ernaast. Siva, Jay en Max gaan achterin zitten en ik wil ook instappen als ik zie dat er geen plaats meer is. "En waar moet ik nou zitten?" Vraag ik verontwaardigt en kijk ze allemaal even aan. "Ga maar bij Max opschoot. Vindt die vast niet erg en jij denk ik ook niet" Zegt Tom terwijl hij mij grijnzend aankijkt als hij ziet dat ik moet blozen. Ik twijfel even en blijkbaar ziet Max dat. "Kom maar zitten hoor" Zegt die lief glimlachend. Ik word nog roder, maar klim nu wel op zijn schoot. Tom start de auto en rijdt richting het huis. Max slaat zijn armen om mijn middel, waar een best grote wond zit die ik er vandaag nog bij heb gekregen, ik krimp in elkaar en de tranen schieten in mijn ogen. Max haalt gelijk zijn armen weg. Siva zag dat ik in elkaar kromp. "Anna wat is er?" Vraagt die bezorgt. Ik open mijn mond, maar er komt geen geluid uit doordat er een brok in mijn keel zit van het huilen. Max draait mij zo dat ik met mijn benen richting Jay en Siva zit en laat mij tegen de deur aanleunen. Max houdt mijn handen beet, omdat ik hevig zit te trillen. Voorzichtig schuift Jay mijn shirtje iets omhoog en ze maken alle vier een geschokt geluidje als ze de wond zien. Nathan had zich namelijk omgedraait. Ik hoor Tom zuchten. Volgens mij weet die wat eraan de hand is. "Anna doen je ouders het nog steeds?" Vraagt Tom terwijl hij in de spiegel naar mij kijkt. De tranen blijven rollen terwijl Jay mijn shirtje naar beneden doet. "Ja" Piep ik zachtjes. Ik kruip dichter tegen Max aan die zijn armen zachtjes om mij heen slaat.