Chapter Five ||

'Wil er iemand me iets over Hogwarts vertellen?' vraag ik hen en Hermione knikt gretig. 'Er zijn 4 afdeling. Gryffindor, Hufflepuff, Ravenclaw & Slytherin. Wij drie zitten in Gryffindor en Draco in Slytherin waar ook You-know-who gezeten heeft.' Ik kijk haar vragend aan waardoor ze me verbaast aankijken. 'Je weet niet wie you-know-who is? Ken je Harry's verhaal dan niet?' vraagt Ron me. Ik schud mijn hoofd en kijk Harry nieuwsgierig aan. 'Waarom dan wel?' Harry schud even zijn hoofd en begint te vertellen over een donkere tijd en over You-know-who die eigenlijk Lord Voldemort noemt en over hoe hij Harry's ouders vermoordde en ook hem trachtte te vermoorden maar het niet lukte. Hij vertelt me ook dat hij het al een paar keer tegen hem heeft moeten opnemen. Ik kijk hem dan raar aan maar hij legt me uit dat hij in zijn eerste jaar tegen hem heeft moeten opnemen toen hij aan het achterhoofd van een professor plakte of zo, in het 2de jaar was het tegen zijn jongere versie die door een dagboek weer tot leven was gekomen en in het 3de jaar was het niet tegen You-know-who maar hij kwam wel te weten wie zijn ouders had verraden. En in het 4de jaar toen Cedric werd vermoord. Ik kijk hem medelevend aan. 'Ik ken mijn ouders niet. Ik ben opgegroeid bij gewone pleegouders maar die zijn gestorven en ik heb de laatste jaren in het weeshuis doorgebracht.' zeg ik en ze knikken begrijpend. 'Daarom dat je zo weinig erover kent.' zegt Hermione. Ik kijk hen aan. 'Denk je dat ik bij de eerstejaars zou moeten?' vraag ik hen. Het lijkt me van wel aangezien ik er niets van ken. Maar tot mijn verbazing schudden ze hun hoofd. 'Je bent niet de enige die later op school komt. Vorig jaar kwam er één bij in het 5de en die mocht daar omdat hij gewoon in het weekend bijles zou krijgen van een leerling. Het afdelingshoofd beslist welke leerling.' verklaart Ron me. 'Ik hoop dat je bij ons komt te zitten.' Ik glimlach. 'Ik hoop het ook.' lach ik maar die glimlach betrekt direct. 'Zouden jullie me ook haten als ik in Slytherin kom?' vraag ik hen. Ze schudden hun hoofd. 'Het zou wel een beetje lastiger worden en we zullen proberen je vrienden daar niet te veel te bekritiseren maar als je je niet als een bitch gedraagt komt het wel goed.' lacht Hermione. Ik grinnik en kijk even naar buiten. 'Sam kom mee we moeten ons omkleden.' zegt Hermione. Ik glimlach en knik. Ik pak een soort uniform met mantel. Ik volg haar naar de toiletten in de trein en passeer langs een coupé waar er gelach uit komt. Ik zie witblond haar en weet dat Draco daar zit. Ik glimlach in mezelf en ga vlug de meisjestoiletten binnen, ik kleed me uit, doe het uniform aan en laat mijn blonde haar los. Ik wrijf er even door zodat het niet te plat ligt. 'Hermione ben je al klaar?' vraag ik. 'Nee maar ga maar al terug. Ik kom zo.' 'Oke.' antwoord ik en loop de toiletten uit waarna ik tegen iemand opbots. 'Auw.' mompel ik droog en kijk op. Ik zie eerst een uitgestoken hand die ik maar al te graag aanneem. 'Sorry daarvoor.' zegt een stem glimlachend. Ik ken die stem. Ik kijk op recht in de ogen van Draco. '3de keer trakteren.' zeg ik lachend en hij lacht mee. 'Graag.' Ik bloos lichtjes als hij me indringend aankijkt. 'Sam? Kom je nog?' klinkt Hermione's stem geïrriteerd. Draco kijkt Hermione donker aan maar glimlacht dan weer naar me. 'Bye Samantha.' Ik glimlach terug. 'Bye.' en volg dan een kwade Hermione. 'Jij wil echt zo graag in de problemen raken he?' vraagt ze me kwaad. 'Sorry?' mompel ik en ze schud haar hoofd. 'Je kan Malfoy niet vertrouwen, Sam.' zegt ze, ik knik lichtjes en zucht. Ik laat me weer op een bank vallen. 'Ik snap nog altijd niet wat die Dementors daar deden.' zegt Ron tegen Harry, die zijn schouders ophaalt. Ik frons mijn wenkbrauwen en kijk naar Hermoine. 'Ehm, uitleg?' zeg ik en voel me dom. 'Dementors, vreselijke wezens die de tovenaarsgevangenis Azkaban bewaken en het geluk uit de mensen zuigen.' zegt Hermoine en ik knik. Harry en Ron praten erover verder en ik kijk nadenkend uit het raam. 'Sam?' klinkt Hermoine's stem naast me. Ik draai me vragend naar haar om. 'Ehm- toch niets.' zegt ze.