Hoofdstuk 2. Narama

Ik keek op mijn klok. 4:21 ik vloekte, hoe kan ik nu al wakker zijn? Toen pas hoorde ik de radio, ik had perongeluk mijn wekker gezet!
Toen bedacht ik dat Myra en ik vandaag 12 en een half werden. We waren precies tegelijketijd geboren,29-01-2000 om 9:43.
Om ons Jubileum te vieren zouden we naar de bioscoop gaan. Ik stapte uit bed en trok de gordijnen open, er was nog niemand op straat. Ik deed het raam open en stak mijn hoofd er uit. Ik keek naar links, naar Myra's taam. Jammer haar gordijnen waren nog dicht, en het was nog donker achter de paar kiertjes. Wacht dacht je dan, zei ik tegen mezelf, dat ze voor 5 uur wakker is?
Toen zag ik een uil aan komen vlieg toen zag ik een uil aan komen vliegen. Vreemd, er is hier geen bos in de buurt. Toen de uil wat dichterbij was zag ik dat hij een brief in zijn snafel had.
Hij keek me aan, en hij draaide zijn kopje als of hij wou zeggen dat ik nog even moest wachten.
Ik vond het vreemd, maar ik had honger dus ging ik naar beneden om te eten.

Even later, toen ik had ontbeten, ging ik tv kijken. Fanboy and ChumChum was, ik vond het wel grappig. Maar ik kon me er niet echt op consentreren, ik dacht steeds aan die uil. Zou hij er nog zitten? Ik besloot later te faan kijken, want ik zag dat Dog Wisperer op tv was. Dan is het nu dus half 9, wist ik. Ik keek hoe Cesar Milan een irritant Chiwawa'tje leerde dat hij niet moest plassen op bed.
Het programma was afgelopen toen won mijn nieuwschrierigheid.
ik rende ik naar de deur, ik zag hoe de uil de brief naar binnen wurmde, ik pakte het aan en opende de deur, de uil vloog weg. Maar er zat een andere uil op het dak van de auto van Myra's moeder, nog met een brief. Toen vloog die ook naar de deur van Myra en stopte de brief daar in. Hij vloog weer terug naar de auto, en bleef daar wachten op iets.
Ik keek naar de brief, er stond heel gedetailleerd op waar ik woonde, ook waar mijn kamer was enzo. Ik rende naar mijn vader en moeders slaapkamer en liet ze de brief zien. 'hm.... Aquarius, natuurlijk, je bent een waterman.' zei mijn moeder. 'huh? Wat betekend dit?' ik had de brief nog niet eens open gemaakt. 'Narama, je moeder en ik hebben iets uitteleggen...' zei mijn vader