XXX. No New Friends For Me

Ik ontblote mijn tanden niet eens. Ik gebruikte Dagmars gave om een koker om haar heen te bouwen, ik zette er niet meteen een dak op, gaf haar ook een beetje kansen voor ze gek werd... als ze op dat idee kwam. De vrouw duwde uit alle macht tegen de wanden van de koker maar het mocht niet baten. Ze probeerde erin te bijten, het te scheuren, kapot te... schreeuwen maar niets leek te helpen.
'Please, Vampire Princess, ze bedoeld het niet zo. Ze wou alleen maar.. we willen ons oude leven terug.' zei de man, in een poging om me rustig te houden.
'Daar kan ik niets aan veranderen. Ik had geen intentie om een oorlog te starten, ik kan alleen niet anders als mensen ons de oorlog verklaren. De Volturi is niet weg, ik heb heb laten onderduiken. Ondanks onze natuur moeten we nu 1 front vormen. Tegen de mensen en tegen de vampiers die ons ten gronde willen richten. Meer kan ik niet doen.' zei ik zacht. De man knikte en stond op, hij was blijkbaar op zijn knieën gegaan. Ik vond dit steeds minder en minder leuk.
'Mijn naam is wolf, dat is mijn partner Salima. ALs.. als u dat wilt.. kunt u op onze steun rekenen. We kunnen vechten en anders kunnen we trainen, en we zijn beiden begaafd.' zei de man snel. De vrouw deed moeite om... vriendelijk te zijn door me niet meer aan te vallen. Ik keek naar Dagmar, konden we hen wel vertrouwen? Niké keek me aan, wachtend op wat ik zou doen.
Ik combineerde de gave van Edward en Aro, dat zou genoeg moeten bewijzen. IK ging door alle herinneringen die ze ooit gehad hadden, dus eigenlijk ook door de dingen die ik niet zou moeten zien. Maar goed, geen van hen had ooit met Vladimir of Stefan gesproken, ze leken niemand te kennen die wij ervan verdachten bij "het verzet" te horen, dus ik denk wel dat we hen konden vertrouwen.
'Welke gaven?' vroeg ik uiteindelijk. De vrouw,Salima, keek haar partner, Wolf, uitdagend aan.
'Ik .. wolf is mijn bijnaam, ik heb hem gekregen omdat ik.. dieren kan ... sturen. Ik kan ze laten doen wat ik wil.' zei hij zacht. Ik keek hem verbaast aan. Hij stak zijn hand uit achter hem, na een paar seconden, kwam een er een vos aangelopen. Hij ging aan mijn voeten liggen als een puppy. Wolf glimlachte.
'Maar ze hebben het niet altijd graag, paarden zijn moeilijker.. roofdieren normaal ook. Ze ruiken het gevaar beter.' legde hij uit. Ik knikte. het was wel een leuke gave, je zou er misschien zelf mee in het circus kunnen.. sorry, ik vond het circusleven altijd al aantrekkelijk.. ik had mijn hele leven "opgesloten" gezeten in Volterra, het Circus trok rond en zo.. Aro had 1 keer een circus uitgenodigd voor mijn verjaardag, ik vrees dat het hen niet goed is bekomen.... daarom hadden Aro en ik zoveel ruzie. Hij had er geen probleem mee om levens op te offeren, ik wel. Ik keek weer naar wolf, ik aaide het vosje afwezig, waarna het heel bang weg probeerde te lopen... ik liet het beestje gaan.
'Salima.. doe nou gewoon.' mompelde Wolf. Salima zuchtte diep ,sloot haar ogen voor haar concentratie en... de boom die 50 tal meter verder stond, ging de lucht in, net zoals de rots waarop we stonden.
'Ze kan dingen laten leviteren. Ook vampiers.' zei Wolf terwijl ik Niké plots boven mijn hoofd opmerkte. Hij kwam niet meer bij van het lachen. Vliegen was zijn grote droom geweest, dank zij Salima kon hij dat ook eens beleven. Ze zette hem zacht neer, net zoals de rots, de boom viel op de grond, ze kon hem niet in de grond terugzetten... dacht ik.. de aarde ging naar omhoog, de boom ging in de kuil en de aarde er weer op.
Wolf keek me afwachtend aan, ik keek naar Dagmar.
'Wees welkom, misschien kunnen jullie je even opfrissen in het kasteel verderop.' zei hij galant, waarna hij een soort van kus op haar hand drukte, met een gebaar dat me deed denken aan de middeleeuwen. Salima lachte. Ik merkte in haar gedachten een herinnering op van WOlf, die net hetzelfde deed.. maar het was wazig.. toen was ze nog een mens geweest.