Foto bij Chapter One ||

[weeshuis]

'Samantha!' roept mevrouw Ridder. Zij beheert dit weeshuis, jammer genoeg. Ik ren alsof mijn leven ervan afhangt naar de keuken. 'Ja mevrouw?' vraag ik. 'Doe niet zo onschuldig Samantha. Ik weet best wel dat jij mijn gsm hebt gestolen.' Ik kijk haar met grote ogen aan. Ik heb wat? Ik heb nooit iets gestolen. 'Mevrouw ik heb u gsm nooit aangeraakt.' zeg ik kalm. Ze kijkt me furies aan. 'Dan kan je ook uitleggen wat dit' en ze legt een mobieltje op haar tafel 'in je kamer deed.' Verbaast kijk ik naar het mobieltje, haar gsm. 'I-Ik heb geen flauw idee hoe het daar komt.' stamel ik. Ze rolt haar ogen. 'Dit antwoord had ik wel verwacht.' zegt ze en kijkt me recht in mijn ogen. 'Eén week corvee.' zegt ze en maakt me duidelijk dat ik kan gaan. Ik stamp de kamer uit. Wat denkt die bitch wel? Ik heb dat mobieltje nooit aangeraakt. Ik zie Cleo me gemeen aankijken. 'Heeft ze haar mobieltje al gevonden.' zegt ze en lacht gemeen naar me. 'Jij!' zeg ik kwaad. 'Ik had het kunnen weten.' Ik houd me in om haar geen klap te verkopen. Anders krijg ik nog meer problemen met mevrouw Ridder. Ik snel me naar mijn kamer en laat de deur met een klap dichtvallen. Iedereen hier is tegen me. Ik heb hier geen vriendinnen nodig, ze verraden je toch alleen maar. Ik heb genoeg aan mijn tweedehands boeken en mp3 die ik gekocht heb van het beetje geld dat ik gekregen heb van mijn overleden pleegouders. Ik heb nooit bij mijn echte ouders geleefd. Ik mis niets. Ik krijg eten, heb een bed, onderdak, muziek en boeken. Vriendschap of liefde heb ik nooit gekend dus kan ik ook niet missen. Ik pak mijn lievelingsboek van de plank. Elfenblauw. Het gaat over een jongen Sander die met zijn nonkel in een woonwagen woont in de stad. Zijn nonkel, Brendan, heeft een vreemde hobby. Hij houd ervan zwaarden te smeden en leert zo zijn neefje Sander zwaardvechten. Op een dag word Sander gevolgt door een elfje, niet veel groter dan een vuurvliegje, die hem naar een verlaten fabriek leid die de poort blijkt te zijn naar een magische wereld waar Sander prins is. Het koninkrijk word gereageerd door een Tiran die zijn ouders heeft vermoord.
Ik hou van het verhaal omdat Sander als gewone jongen is opgegroeid en leert wat echte vriendschap is. Hij is 12 en kan, door zijn liefde voor de natuur en het volk, de magiër van de troon stoten en vernietigen. Ooit wil ik ook zoiets doen. Iets of iemand van een wrede persoon bevrijden. Hoe weet ik het nog niet maar ik wil vechten voor het goede, voor waar ik in geloof. Oke het zijn kinderdromen en ik ben al 16 en een half. Maar hier kan je alleen maar dromen of anders word je depressief hier. 'Samantha!' Alweer die irritante piepstem. Ik zucht en loop naar beneden.
'Ja mevrouw?' vraag ik weer beleefd. 'Je corvee van vandaag.' zegt ze kort en heeft me een lijstje.

- Badkamervloer boenen
- Bedden opmaken
- Keukenvloer boenen
- Kleren wassen
- Trappen vegen
- Speelkamer opruimen
- Naar de winkel gaan


Ik zucht. Dat is werk voor een hele dag. Ik knik haar toe en ze duwt me het kuisgerief in mijn handen. Ik loop naar de badkamer en steek mijn mp3 oortjes in mijn oren. Ik veeg eerst de badkamer vloer en laat me dan op mijn knieën vallen om te beginnen boenen.

Reageer (1)

  • Bucks

    I like (:

    1 decennium geleden

Meld je gratis aan om ook reacties te kunnen plaatsen