Failed 04

'Waar ging je droom eigenlijk over?' vroeg Celine. Ze hadden nog een tijdje in de gang gestaan voor ze naar haar kamer gingen. Skye friemelde wat aan haar jurk. Ze kon toch moeilijk zeggen dat het over Launce ging? Hoe zou ze reageren als Skye zou zeggen dat ze een oogje op Celine haar achterneef had? 'Ik was in het park...' Begon ze. 'In het park?' Vroeg Celine. 'Ja, klinkt heel erg raar!' Ze schoten in de lach. 'Was je alleen?' Vroeg Celine. Skye staarde haar aan. 'Nee.'
De bel van de voordeur ging. Celine sprong van haar bed. 'Ben zo terug.' Skye zuchtte opgelucht. Gered door de bel. Skye keek de kamer rond. Het was netjes, behalve het bureau, die lag vol met papieren. Skye was nieuwsgierig, misschien lag er wel een liefdesbrief tussen? Ze zocht in de stapel brieven. Al snel kwam ze een roze brief tegen. Ze opende hem en begon hem te lezen.

Celine,
Kom zondag naar het park, heb je hulp nodig.
Kan wel wat tips gebruiken maar ik zeg je zondag meer.
Zorg dat je om 14.00 uur aan het bankje bent.
Groetjes Laurence.

Laurence? Celine kwam net de kamer binnen lopen toen Skye de brief nog in haar handen had.
'Het was gewoon... Hé, wat doe je?' Skye draaide zich om. 'Launce, is dat zijn echte naam?' Celine pakte haar de brief af. Ze leek kwaad maar ze herpakte zich. Even was het stil. 'Nee,' zei ze uiteindelijk. 'Zoals je waarschijnlijk las heet hij Laurence, maar enkel zijn familie weet dat. Hij stelt zich voor als Launce.'
'Maar waarom?' Vroeg ze. Celine haalde haar schouders op. 'Die naam had zijn vader voor hem gekozen, hij wil er niets van weten, dus iedereen noemt hem Launce.' Skye keek bedenkelijk. 'Mag ik mee zondag?' Vroeg ze. Celine haalde een wenkbrauw op. 'Waarom?' Skye haalde diep adem. 'Weet je nog.. Mijn droom?'