015.

'Ik weet dat Monique net al even op je kamer was, behalve haar werken er ongeveer nog 15 mensen hier die je af en toe zult zien, voor jouw ziekte zul je er ongeveer met 5 echt moeten communiceren.'
Ze gaf me een knipoog en grijnsde weer haar perfect witte tanden bloot.
'Dat valt wel mee toch!'
Ik knikte, hoewel ik er niks van meende. Elk nieuwe contact was er een teveel.
'en als er een probleem is kunnen we altijd praten' voegde ze eraan toe. Ik raakte heel verontrust en sloeg mijn ogen naar de grond.
Ze pakte wat papieren en legde die voor me neer.
'Als je deze even wilt ondertekenen pak ik een map voor je, waarin we je vooruitgang opschrijven. Natuurlijk staan daar geen dingetjes in zoals gewicht en dergelijke.'
Ik draaide geïrriteerd met mijn ogen terwijl ik op de brief keek die voor me lag.
'Vrijwillige intake Rivé'
Ik schudde langzaam mijn hoofd,Vrijwillig, vrijwillig..
Waarom zou ik daar tekenen?
Ik zette punt van mijn pen op papier terwijl ik twijfelde en de voorwaarden nog eens doorlas.
'De Cliënte werkt mee om een gezond gewicht te krijgen en behouden'
'De Cliënte zal al haar maaltijden beneden en onder toezicht nuttigen'
'De Cliënte krijgt in fase 3 haar gewicht en vooruitgang te zien, maar zal daarvoor haar gewicht en vetpercentage niet te zien krijgen'
''Werkt de pen niet?'' vroeg Danalia,terwijl ze een map voor me neerlegde.
Ik keek snel op naar haar en toen weer naar de ben.
'Oh jawel,' zei ik, terwijl ik voelde dat ik begon te blozen. Ik zette uit paniek snel een handtekening en ze pakte de brief bij me vandaan. 'Mooi, dan is dat geregeld.'
Ik baalde vreselijk erg, nu zat ik hier weer aan vast.