01

Cheyenne Mequin

Hier lig ik nu alweer na de zoveelste chemokuur. Ik heb inmiddels alweer twee keer over gegeven. Het werkt allemaal niet meer. Ik vecht er niet meer voor, want ik heb toch geen familie meer. Die hebben mij laten stikken nadat ze hoorde dat ik kanker heb. En vrienden ook niet echt meer. De enige waar ik nog mee praat is Miranda. Ze is mijn vaste verpleegster hier. We praten met elkaar als ik er weer ben. Zo ben ik erachter gekomen dat ze voetbal liefhebber is en dat ze een relatie heeft met de Gregory van der Wiel.

Ik lig al even in de kamer als Miranda binnen komt met wat te drinken. Ze pakt een stoel en komt naast mijn bed zitten. "Heeii meid, gaat het een beetje?" Vraagt ze belangstellend. Ik zucht even. "Het kan altijd beter. Maar ja wat heeft mijn leven nog voor zin." Antwoord ik met neergeslagen ogen. Nu zucht Miranda. Ze pakt mijn hand beet en dat zorgt ervoor dat ik haar aankijk. Met inmiddels tranen in mijn ogen. "Je moet niet zo denken over je leven. Als je vanavond hier weg mag ga je met mij mee naar huis. Je komt een tijdje bij mij logeren, want ik ga zorgen dat je weer een beetje kleur in je leven ziet. Ik vind het niet leuk om je zo te zien. Het is bijna zomervakantie en ik vind dat je dan niet alleen in je huis moet zitten!" Zegt ze beslist en glimlachend om haar plan. Ik glimlach even naar haar en sla dan mij armen om haar heen. "Dankje Miran" Fluister ik in haar oor. "Hee ik ga nu weer verder zorg dat je klaar staat om vijf uur! Dan gaan we naar huis.

Ik ben bezig met mijn tas in te pakken met mijn kleding en alles als Miranda binnen komt lopen met een jongen achter haar aan. Ik rits mijn tas dicht en draai mij dan naar ze om. Ik glimlach even verlegen. "Cheyenne ik wil je voorstellen aan mijn vriendje Gregory van der Wiel, Gregory dit is Cheyenne. Het meisje waar ik wel is over heb vertelt." Stelt ze ons aan elkaar voor. Ik glimlach even verlegen en schud zijn hand. "Hallo" Zeg ik nog wat verlegen. Hij glimlacht naar mij "Hoi" Zegt hij terug. "Ik hoop niet dat je het erg vindt om naar Gregory's huis toe te gaan?" Vraagt Miranda. Ik aarzel even. "Als hij het niet erg vindt, maakt het mij niet uit. Anders ga ik wel naar mijn eigen huis." Mompel ik zacht. Gregory slaat een arm om mijn schouders heen. "Tuurlijk vind ik dat niet erg." Zegt hij en fluister dan in mijn oor "En anders heb ik problemen met Miran" Ik grinnek even als ik Miranda een verontwaardigt geluidje hoor maken. "Dat hoorde ik!" Roept ze. "Maar kom we gaan" Ik pak mijn tas op en doe die over mij schouder. Ik loop achter ze aan naar een sportwagen en stap dan achter in. Gregory rijdt naar zijn huis toe. We stoppen voor een groot huis en mijn mond valt open van verbazing. Maar dan bedenk ik me. "Ow ja prof voetballer" Mompel ik. Wat Gregory en Miranda doet grinneken. "Omg ik ben vergeten te zeggen dat je mee mag naar het WK!" Gilt Miranda opeens vrolijk. Ik kijk haar verbaast aan, maar dan krijg ik een brede grijns op mijn gezicht en vlieg haar om de hals. Ik was altijd al fan van voetbal en dan vooral het Nederlands Elftal. Ik zeg wel 100 keer dankjewel. "Hee je moet mij niet bedanken, maar bedank Gregory hij heeft het uiteindelijk geregelt na veel gesmeek van mij." Zegt Miranda lachend. Nu vlieg ik hem ook om de hals. "Dankjewel!" Roep ik vrolijk. Maar dan bedenk ik mij iets. "Miran hoe zit het met de chemokuren?" Vraag ik dan toch zacht met een iets minder vrolijk gezicht. "Het WK is in Brazilië, en ik heb zitten zoeken en als je zou willen kunnen ze daar je verder behandelen." Antwoord Miranda glimlachend. "Danke je wel. Echt super bedankt jullie allebei." Zeg ik terwijl ik ze allebei tegelijk een knuffel geef. Even later zitten we in de keuken pizza te eten die Miranda had bestelt. Want we hadden alle drie geen zin om koken. Daarna zijn we op de bank gaan zitten om een film te kijken. Als de film afgelopen is, is het al half twaalf en besluit ik te gaan slapen. Ik geef ze allebei een knuffel "Weltrusten" Zeg ik en hoor wat gemompel terug wat op slaap lekker moet lijken. Als ik boven ben pak ik mijn pyjama en loop in naar de badkamer. Daar kleed ik mij om in een kort broekje en een topje. Daarna haal ik mijn make-up nog weg en poets mijn tanden. Als ik klaar ben loop ik terug naar mijn kamer waar ik verlopig slaap en ga ik mijn bed liggen. Al snel val ik in slaap met een glimlach op mijn gezicht.