Battle 2.15

Het podium is donker, maar achterin de zaal zie ik ze staan: One Direction. Harry kijkt nieuwsgierig. Lisanne staat al achter het keyboard en Jake heeft zijn gitaar al. Ze geven me een aanmoedigend knikje. Hierna zou het letterlijk oorlog zijn. En dan tel Bobsle af. Hij tikt met zijn drumstokjes. En dan eamt Jake op zijn gitaar en juicht het publiek zo hard als ze kunnen. Ik zie de blik op Harry's gezicht. Een blik van herkenning. Niet zo gek. Het is hun lied. Ik pak de microfoon en begin te zingen.

'Can't ever get it right, no matter how hard I try and I've tried
When I put up a good fight, but your words cut like knives and I'm tired

As you broke my heart again that time

Tell me I'm a screwed up mess
That I never listen, listen
Tell me you don't want my kiss
That you're need your distance, distance

Tell me anything, but don't you say I'm what you're missing, baby
If I'm the reason your leaving her there tonight
Spare me what you think and tell me, tell me a lie

Well, you're the charming type, that little twinkle in your eye, got me every time
And well there must have been a time, I was a reason for that smile, so keep in mind

As you take what's left of you and I

Tell me I'm a screwed up mess
That I never listen, listen
Tell me you don't want my kiss
That you're need your distance, distance

Tell me everything, but don't you say I'm what you're missing, baby
If I'm the reason your leaving her there tonight
Spare me what you think and tell me, tell me a lie, tell me a lie, tell me a lie, tell me a lie

Tell me I'm a screwed up mess
That I never listen, listen
Tell me you don't want my kiss
That you're need your distance, distance

Tell me everything, but don't you say I'm what you're missing, baby
If I'm the reason your leaving her there tonight
Spare me what you think and tell me, tell me a lie, tell me a lie, tell me a lie, tell me a lie, 
You told me a lie!'

De muziek loopt af. En het publiek jucht, scheeuwt en gilt. Jake, Lisanne en Bobsle komen naast me staan en we slaan onze armen over elkaars schouders. Ik kijk weer naar de achterkant van de zaal. Louis, Niall, Zayn en Liam klappen een juichen luid. Harry staart me aan met een blik: dit is oorlog. 'Dames en heren! Bitter Sweet Revenge!' roept Matt, duidelijk onder de indruk. Ik ben blij dat hij onze naam ook zei, dat geeft nog eens extra aan dat we serieus zijn. En hier geniet ik dus van!