Is this a dream?

Gregory van der Wiel

Ik loop samen met het team het veld op waar ik de coach, Bart van Marwijk, als zie. Hij wenkt ons naar hem toe te komen. "Kom we gaan even bij het damesteam kijken nummer 8 is sinds vandaag bij het damesteam. Ze is overgevlogen uit England naar Nederland om bij Oranje te spelen" Vertelt de coach. We knikken instemmend en lopen naar de coach van het meiden team. Ik heb het gevoel dat ik haar ergens van ken. Ik ga tussen Ibrahim en Wesley in staan. Ik zie het meisje met de bal aan haar voeten naar voren rennen en ontwijkt de verdedigers van het andere team makkelijk. Ze passt de bal naar het meisje vlakbij haar en ze rent verder naar voren richting het goal. Ze krijgt de bal aangeschopt en geeft een loeiharde trap tegen de bal. Hij vliegt zo langs de keeper die verbaast kijkt. Iedereen kijkt verbaast. Ik, het jongens elftal, het meisjes elftal en de coaches. Dan begin ik te juichen.

Mara Hoogendijk

Ik hoor een jongen juichen. De stem komt mij heel bekent voor. Het zal toch niet.. Ik draai mij om en zie hem daar. De jongen die ik heb moeten missen. Ik krijg tranen in mijn ogen en hij zo te zien ook. Ik ren op hem af en spring zo in zijn armen. "Gregory" Fluister ik zacht in zijn oor. "Hee Mara" Fluistert hij terug. Als ik hem loslaat zie ik iedereen ons verbaast aankijken waardoor ik bloos. "Een uitleg zou handig zijn?" Zegt Meike lachend, 1 van de meiden uit mijn team. "Dit jongens, meiden en coaches is mijn beste vriendin Mara Hoogendijk, die zo te zien een top voetbalster is geworden in England zonder dat ik het wist." Legt Gregory uit. "En toen was mijn plek ingenomen" Zegt een getinte jongen die naast Gregory staat quasi-verdrietig met pruillip. Ik kijk hem aan en steek mijn tong uit. Wat de rest doet grinneken. "Dat had je beter niet kunnen doen Mara. Beter ga je even rennen als ik ik jou was, want nu pakt Ibrahim je terug" Fluistert Gregory in mijn oor. "Moet die mij wel eerst te pakken krijgen" Zeg ik grinnekend en ren ervandoor met Ibrahim achter mij aan. Ik ren ruim 15 meter voor hem uit als ik even om kijk. Ik zie iedereen verbaast kijken en Gregory trots. Pff wat hebben zij met die verbaasde hoofden? Maar laat ik Ibrahim maar is lekker opjutten. "Awh kan het voetballertje niet harder? Je rent al net zo sloom als Gregory toen die 8 was" Roep ik naar hem toe. "Hee! Ik ben niet sloom!" Roepen Gregory en Ibrahim tegelijk waardoor ik in de lach schiet en over mijn voeten heen val plat op de grond. Ibrahim stopt voor mij en steekt zijn hand uit die ik aanpak en zo trekt hij mij omhoog. Ibrahim rent al terug. Ik neem een sprint maak een radslag, handstand met overslag, land weer op beide beneden vlak voor de bal.