Hoofdstuk 27

“Wie ben jij?” vroeg Paula verbaasd.
“Femke!”
“Dus je bent Femke, hebt blond haar en groene ogen?! Femke heeft bruin haar en blauwe ogen!”
“Ik weet het, ik heb een paar weken in coma gelegen, maar ik weet nog steeds dondersgoed wie Femke is. En dat ben jij niet!”
Femke schrok van Paula’s reactie.
Didi kwam de meisjesbungalow in.
“Femke! Paula is weg!”
“Maar ze is niet ver weg….” Zei Femke.
Didi keek naar het bed.
“Paula? Wat doe jij hier?” vroeg Didi verbaasd.
“Nou, uh, ik ben weggelopen.
“Waarom? Je bent nog niet beter hoor! Je was hartstikke ziek, lag bijna dood te gaan! En je werd er supergoed verzorgd, het leek wel een 5 sterren hotel!”
Op dat moment leek het alsof Paula wegviel.
“Didi, ik heb zo’n hoofdpijn..”
“Ga maar slapen, ik verwittig het ziekenhuis dat je hier bent.”
“Neeeeeeh!”
“Waarom niet?” vroeg Didi verbaasd.
“Er kwam een enge man en die zei dat hij mij uit de weg wilde ruimen. En dat dat bij Femke al gelukt was…”
“Dat is dus de reden dat ik er zo anders uitzie… Die engerds hebben me getransformeerd ofzoiets, ik weet het echt niet. Maar ik weet zeker dat ik Femke ben, ik weet je geheim nog wel Paula…”
“NIET VERTELLEN!” Riep Paula lachend.
“Maar zouden ze dan willen dat iedereen mij in de steek liet?” zei Femke.
“Ze gaan waarschijnlijk ook nog iets met Os, Didi, Mellanie, Stef en Freddy doen zodat ik er alleen voor sta.” Zei Paula verdrietig.
“Én dat is dan hun wraak op mij….”
“En dan gaan ze je…. Je… je… vermoorden??...” Zei Didi aarzelend.
“Femke, Didi, ik ben zo bang…”
“We gaan ervoor strijden! Wij gaan niet dood! En ookal wie ik er anders uit toch ben ik nog dezelfde Femke die vecht voor wat ze echt wilt!”
“Ik heb het zo warm…” kreunde Paula
“Je bent ook nog steeds hartstikke ziek!”
Opeens viel Paula weg.
Femke en Didi keken elkaar aan.
Was het wel verstandig geweest van haar om uit het ziekenhuis weg te lopen?
Os kwam ondertussen ook binnen.
“Femke, Didi, entertaim me! Stef en Mellanie zitten al heel de dag in de jongensbungalow TE klef te doen.”
“Eumh, is dat Paula? Of kijk ik zo verkeerd?”
“Ja, dat is Paula. Ze is weggelopen uit het ziekenhuis, maar eigenlijk vindt ik dat ze weer terug moet!” zei Didi. “Ze is nog veel te ziek! Als ze niet goed verzorgd wordt weet ik niet of ze het wel gaat redden hoor!”
“Nou, omdat ik nog ‘gewond’ ben, heb ik vrij. Ik kan bij Paula blijven om te kijken of ze niet te hard achteruit gaat.” Zei Os.
“Wat is er gebeurd?” Paula was weer wakker geworden.
“En wie is dat?”. Ze wees naar Femke.
“Dat is Femke…Dat hebben we je net verteld!”
“Ja, lekker, ik ben juist wakker en meneertje beweerd dat hij dat al verteld heeft!” zei Paula bot tegen Didi. “Waarom lig ik trouwens hier? En niet in het ziekenhuis?”
“Nou, je bent zelf weggelopen!” zei Didi bot terug.
“Jaja, dat zou ik zeker doen als ik me zo slecht voel. Ik heb het hartstikke warm, super erge hoofdpijn en dan wil jij beweren dat ik zomaar weg zou lopen!”
“euhm Paula?” mengde Femke zich in het gesprek. “Het is wel waar wat Didi zegt…”