Hoofdstuk 1.

Ik voel de warmte van de zonnenstralen zachtjes mijn huid kussen, terwijl ik mezelf nog een keer lekker omdraai in mijn bed.
Over mijn bed gesproken, deze is zo krakkemikkig! Bij elke beweging die ik maak kraakt het bed alsof er een compleet klusjesteam in mijn slaapkamer staat. Mijn slaapkamer die ik overgens ook met 3 andere meisjes deel. Op dit moment zijn we met 12 kinderen in het weeshuis, waarvan 8 meisjes en 4 jongens. Opzich is het hier zo slecht nog niet, ik heb vrienden voor het leven gemaakt. Ik, Crystal, Jake en Ruby zullen voor altijd bij elkaar blijven.
Jammer genoeg deel ik mijn kamer alleen met Crystal de 2 andere meisjes zijn een tweeling, die zich erg vreemd gedragen. Deze tweeling zondert zichzelf compleet af van de rest. De tweeling bestaat uit Jennifer en Cloé, ze lijken sprekend op elkaar en als ze iets zeggen, maken ze elkaars zinnen af. Allebei zijn ze zo wit als een vaatdoek, en zo stil als een fluistering van de wind. Gelukkig is Crystal compleet anders ze is de jongste uit onze slaapkamer, ze is nu bijna 15 jaar en ontzettend lief. Ik daarin tegen ben de oudste, niet alleen van de slaapzaal maar van alle kinderen uit het weeshuis, ik word namelijk over 2 weken 18.
Als je 18 bent, moet je het weeshuis zo snel mogelijk verlaten omdat je dan volgens de wet volwassen bent. Dus, ga ik genieten van de laatste 2 weken die ik nog zal doorbrengen in het weeshuis.
Het weeshuis waar heel mijn leven begraven ligt..