Ik sla soms dagen over, al gemerkt? Het is nu ineens vrijdag XD
ABBO? PLZ? :P

Het was alweer vrijdag, de dag van het schoolfeest. En ik had steeds minder het idee dat Daan me zou vragen voor het schoolfeest. Het was wel duidelijk dat Lotte en Mark samen gingen, die waren sinds zondag niet meer van elkaar weg te slaan. En Bente en Daan waren steeds closer. Ik was de laatste tijd meer met Rick gaan optrekken, we zijn echt beste maatjes! Hij begrijpt me echt!

En uiteindelijk is het zover, het feest. Ik stijl mijn haar doe mijn makeup en pak mijn mooiste jurk uit de kast en doe hem aan. En word daarna door mijn vader naar het feest gebracht.
Ik ben er al een tijdje als ik Lotte en Mark aan zie komen, ze passen zo goed bij elkaar!
'Hé, heeft Daan je nog gevraagd?' vraagt Mark.
'Nee, hij heeft het vast te druk met Bente!' zeg ik, misschien niet zo slim.
'Dat meen je niet! Ik ga hem zoeken!' zegt Mark met open mond en hij loopt weg.
'Ik hoop voor je dat ze niks hebben! Ze verdient hem niet!' zegt Lotte.

Uiteindelijk word het feest nog best leuk, we dansen veel en hebben veel lol met zijn allen. Ik zag Bente vaak lopen, ik heb Daan nog niet gezien. Maar dat hoef ik ook niet, het is leuker zonder dat getwijfel over hem!
'Daar heb je hem!' zegt Lotte, en ik zie Daan staan. Bente trekt de hele tijd zijn aandacht. 'Trek je er niks van aan' zegt ze, alsof ze mijn gedachten kan lezen. Ze is ook niet voor niks mijn beste vriendin. 'Mark heeft nog met hem gepraat' zegt ze.
'Waarover?' vraag ik.
'Daan, jij en Bente' zegt ze. 'Hij staat aan onze kant, hij mag je wel. Hij wil ook dat jij wat met Daan krijgt!'
Ik voel me toch even blij, ik weet ineens weer waarom Lotte en ik vriendinnen zijn. We snappen elkaar en helpen elkaar. Voor altijd, maakt niet uit waarover het gaat.

Het slownummer komt, ik wil Lotte alleen laten met Mark. En met de rest wat te drinken gaan halen. Ik wil ze plezier wensen, maar dan kijk ik even links. Ik sta aan de grond genageld. Het voelt als een mes die door mijn hart heen boort. Ik kan hier niet langer zo staan. Ik ren naar buiten en voel de tranen over mijn wangen stromen, en ga ergens verderop op een bankje zitten om even tot rust te komen.

Er zijn nog geen reacties.


Meld je gratis aan om ook reacties te kunnen plaatsen