De reis van de sleutel.

Het verhaal begon toen Eileen opeens binnen stormde in de Aula. Julia, kirsten en ik waren met z'n allen naar 1D aan het luisteren.

Eileen: Jongens ik heb een groot probleem!
Ik: Wat is er dan?
Eileen: Mijn sleutel is in de put gevallen.
(Ik begon te lachen. Kirsten stoot me aan.)
Kirsten:Dat is niet om te lachen.
Ik: oké sorry, dus in welke put? Mischine kunnen we hem er nog uit halen.
Kirsten: Ja, heeft iemand kauwgom? Dan kun je dat aan een stokje doen en dan kunnen we hem eruit halen.
Ik: Hem? Is hut een jongen?
(Kirsten negeert me compleet.)
Eileen: Nee dat gaat niet lukken. Het is een waterput.
Ik (grinnik): Typisch voor jouw om dat te overkomen.
Kirsten: Nou genoeg gebabbelt, we gaan wel naar die man.
Ik: Man?
Eileen: Dat is een goed idee!
Ik: Negeeer me niet!!! (terwijl ik achter ze aan hol richting de congierge).
(Onderweg nog steeds )
Ik: O ik weet wat je moet zeggen!
Meneer heeft u ooit meegemaakt dat een sleutel in de put is gevallen?
Die meneer zegt dan, nee. Dan zeg jij: Nou dan is het uw geluksdag!
(Ik merk dat ze niet luisteren en al verder zijn gelopen.)
Ik: NEGEER ME NIET!!(
Kirsten: We negeren je niet, schatje. (terwijl ze een arm door mijn arm heen slaat.)
Ik: Wat ze ik dan net?
Kirsten: Meneer kunt u ons helpen? (negeert mij weer -.-")
(die smile: -.-" Was special voor Eileen )
Ik: Eileen moet het vertellen!
Eileen: Mijn sleutel is in de put gevallen.
Ik (denk): Niet mijn verhaal!!!
Meneer: O en nu?
Kirsten: We hadden al bedacht om een stokje te pakken met een kauwgom er aan en dan de sleutel uit te pakken.
Ik: Maar ik wist dat dat niet ging werken, want er zit water in de put.
Slim ben ik hé?
(Meneer pakt een ijzere grijp arm ding..)
Meneer: Je bent juist heel dom.
Ik:
Meneer: Die andere hoeften er niet bij na te denken dat dat niet zo werken die wisten het al meteen.
Ik: NOU!!
Kirsten en Eileen: Hij heeft gelijk.
(En we lopen naar buiten.)
(Man dit stuk word veel te lang Ik denk dus dat ik hem een beetje inkort sorry!)
Eileen (met de grijparm): Het werkt echt niet, het enige wat we te pakken krijgen zijn pieren en bladeren.
Ik: Ja.
Eileen: Ga maar naar jullie klas, de bel is al gegaan.
Kirsten: Echt?
Ik: Ret je het wel in je uppie?
Eileen: Jawel, en ik vind het niet zo erg als ik te laat kom bij gym.
Ik: Oké kirsten laten we gaan.
Kirsten: Yup.
(We lopen weer terug naar ons lokaal,)
(Ik loop naar het raam.)
Ik: Hé kijk ze heeft ze bijna!
Kirsten: Ja ze heeft ze!
Ik: Echt sirieus ik zie het helemaal voor me hoe die reis van dei sleutel is geweest.
Kirsten: Zet het op Quizlet!

Zo here i am een story zetten op Quizlet, jemig dit stuk hiervoor is echt veel te lang geworden, sorry if you don't like it!
Maar ik ga gwn door.

De reis begon in een tas. Het was donker en het rook er naar koekjes kruimels. De sleutel dacht: Waarneer kom ik er weer uit. Opeens ging de rits open en een grote hand begon ruw in het vakje te zoeken. Toen vond de hand de sleutel en pakte hem eruit.
Het licht scheen vel op de sleutel. Licht! dacht de sleutel. De hand met het meisje nam de sleutel door 2 grote klapdeuren naar buiten. Een windvlaag vloog in sleutel's gezicht. Vrisse lucht! Geen koekjes kruimels meer! Jea!
Eileen: O ik heb nog de verkeerde sleutel vast.
En ze wisselde van sleutel, terwijl ze dat doet valt de sleutel naar beneden op het randje van de put.
Eileen: Nee! (en stampt op de grond.)
De sleutel valt in de put. De sleutel voelt hoe hij in het vieze water valt. De sleutel zucht gelukzalig. Eindelijk een bad. Hij doet zijn ogen open en ziet dat hij naar de bodem zakt.
Wat ziet hij nu een heel pieren dorp! Een pier ziet hem en begroet hem.
Pier: Hoi wat doe jij hier?
SLeutel: Ik ben in de put gevallen, door mijn meesteres.
Pier: Aah, dat heb ik nog nooit meegemaakt.
Sleutel: Hoe heet je?
Pier: Pier.
Sleutel: Wat een orginele naam! Die heb ik nog nooit gehoord.
Pier: Dankje, moet je mijn ouders bedanken, Pier en Pier.
Pier: Maar hoe heet jij?
Sleutel: Sleutel.
Pier: Wow vet orginele naam!
Sleutel: I know!!
Pier en Sleutel lachen. Een andere Pier komt erbij staan
Pier: Hé pier wat ben je aan het doen.
Pier: Aan het lachen met Sleutel.
Pier: Aangenaam sleutel ik ben Pier.
Sleutel: Insgelijks.
Opeens komt er een grote stalen arm die in het water gaat en in zich rond grijpt op zoek naar iets.
Veel pieren worden mee genomen en daarna weer dood terug gegooid, soms neemt ie ook bladeren mee en laat dan weer los, waar pieren onder blijven zitten en stikken!
Sleutel: Wat is dit?! Dit is een slachveld?!
De grote arm komt weer en pakt de Pier vlak voor Sleutel's neus voor bij.
Sleutel: Pier!
Pier valt half dood terug: Het is jouwn meesteres. Ze is naar jouw op zoek. Doe hier iets aan.
Sleutel: Goed ik over me op! Ookal wil ik liever hier blijven. Ik over me op en ga terug bij de meesteres.
De stalen arm komt weer terug en zonder te aarzelen springt de sleutel erin.
Alle pieren doen van

Einde!!