Chapter two. Muggles

“Erosyn...Erosy-yn...EROSYN!”
Erosyn schoot overeind. “W...wat? “ vroeg ze slaperig. Tom grinnikte tandeloos maar vriendelijk. Het was klammig en koud in de krakkemikkige oude kroeg, een paar mensen dronken nog wat en in de hoek zat een oude heks mompelend in haarzelf om een dampende ketel toverdrank. “Het is 3 uur s’nacht je was in slaap gevallen, ga maar naar je bed en dan maak ik je morgen wakker als de Wemels komen, aardige mensen trouwens, je hebt ze weleens gezien, ze waren hier vorig jaar ook” zei Tom en schoof een beker thee voor haar. Erosyn knikte. “Bedankt Tom” zei ze slaperig. Het was klam en koud in de lekke ketel en ze besloot maar naar haar kamer te gaan om haar te wassen en haar Tas in te pakken.

Erosyn zat in de warme zon voor een huis, tenminste, voor dreuzels leek het een gewoon huis tussen de winkels in Londen, in werkelijkheid was het de toveraars kroeg, De lekke Ketel. Wachtend op de persoon of personen die haar op kwamen halen zat ze maar wat te lezen. Af en toe keken dreuzels haar raar aan, want ja, je ziet niet iedere dag een meisje met een grote hutkoffers een niet verstaanbare, -op wie runen spreekt na-, taal. Driftig maatke ze aantekeningen in haar boek en glimlachte mistroostig. Erosyn keek verbaasd op toen een dreuzel haar op haar schouder tikte.
“Mag ik wat vragen?” vroeg de dreuzeljongen glimlachend.
“Ja hoor” antwoorde Erosyn glimlachend. Hij keek van haar gewaad naar haar mantel. “Waarom loop je er zo bij? je lijkt net een magier, is dit voor een spel ofso?” vroeg hij met een licht spottende grijns om zijn lippen. Erosyn trok een wenkbrauw op.
“Waarom zou jou dat wat aangaan dreuzeltje?” vroeg ze minachtend. Ze had niks tegen dreuzels, maar tegen deze, die haar zonder reden beledigde? dat ging haar net iets te ver.
“Hey DD, Max, kom is hier!” riep de dreuzeljongen wenkend. Een wel heel erg dikke jongen en een mager ventje kwamen aanrennen. De dikke jongen hees zijn broek over zijn dikke achterwerk maar het had geen effect. “Zien jullie dit meisje? net een magiër, zullen we die nonsens eens uit haar slaan?” vroeg de blonde jongen aan zijn net aangekomen vrienden. De dikke jongen keek van haar kleding naar haar gezicht en naar haar hand toe reikte, haar achterzak. “Jongens, we kunnen beter geen meisjes slaan...Straks..eh...worden we nog zielig gevonden!” riep hij uit en wees met een worstvinger. Erosyn trok verbaast haar wenkbrauw op, hij scheen meen te weten dan zijn vrienden vermoeden, tenminste, dat vermoedde Erosyn.
“Willen jullie nou nog wat doen of niet dreuzeltjes?” vroeg ze minachtend en trok haar stok. “DOE DAT DING WEG ALLEMACHTIG BEDREIG ONS DIRKMANSJE NIET” riep opeens een hoge stem. Erosyn en de jongens keken waar het vandaan kwam, het was een zwartharige jongen wiens haar helemaal in de war zat en met felgroene ogen achter zijn ronde, meerdere malen kapot gegane bril, dat was duidelijk te zien.
“Harry” mompelde de dikke jongen met een stem vol haar en afgunst maar er waren kleine spoortjes angst in zijn ogen te vinden. “Waarom deed je mijn moeder na?”. Erosyn wist haar lachen niet meer te houden. De dikke , waarschijnlijk veel sterkere jongen was bang voor het magere jongentje?.
De jongen die Harry scheen te heten keek naar haar. “Ben jij Erosyn?” vroeg hij beleefd.
Ze knikte. “Ik ben Harry Potter” zei hij en volgde haar blik, die tot zijn verbazing niet naar zijn litteken schoot, maar naar zijn hand waar hij zijn stok had verborgen.
“Ah, leuk je te ontmoeten, dus jij kent deze dreuzels? mag ik ze wat aandoen?” grijnste Erosyn. De jongens schrokken toen ze hun recht aankeek met haar rode ogen.
“H..haar ogen” flusiterde ze door elkaar. Ze richte haar staf op hun en momeplde wat dingen, geen spreuken, maar losse woorden. Het gezicht van de dikke jongen vernauwde maar de andere jongens lachtte maar wat. Achter hun ging de deur van de lekke ketel open en Tom stond in de deuropening en pakte Max, en de jongen van wie ze de naam niet wist bij hun schouders en kneep er hard in. “Zomaar een onschuldig meisje aanvallen en bedreigen?” vroeg hij en glimlachte eng tandeloos. De jongens rukte zich los en de drie jongens zette het op een lopen. Erosyn schoot in de lach en veegde haar ogen af.
“Bedankt Tom” zei ze nog half hikkend. “Ik zal je missen Rosientje” glimlachte hij en ging weer terug naar binnen. Ze wendde zich tot Harry en keek hem aan.
“Jij had zeker al ervaring met hun?” vroeg ze nieuwsgierig. Harry knikte en ging op zijn hutkoffer zitten. “Die opgeblazen is mijn neef, die andere waren vrienden.” grijnsde Harry een beetje. Erosyn knikte en stopte haar boek in haar hutkoffer. (waar ze eerst Harry opzij van had geschoven). “Wat las je?”. “Toverdranken voor gevorderde, niveau 6” antwoordde ze half mompelend. “6? maar je komt toch in het 4e jaar?” vroeg Harry verward en hield zijn hand boven zijn ogen als zonnescherm.
“Klopt maar toverdranken loop ik al voor mee, ik ben er best goed in, zeker op Beauxbatons was ik goed.” glimlachte ze. Hij knikte. “Pas hier maar op op Zweinstein, Professor Sneep trekt altijd zijn afdeling, zwadderig voor”. mompelde Harry.
Er klonk luid getoeter en er stapte een hele familie, op een meisje na, met felrood haar uit een auto.
“Betoverde auto?”.“Inderdaad”

Ik upload niet vaak,maar hopelijk neem je toch ene abo <3