1.3 ||

Grace Leah Alison White

Het was eindelijk zo ver, we gingen op tour. Ik stopte mijn koffers in de tourbus. Heerlijk, even een paar maandjes weg van dit grote stomme hotel. Ik liep naar mijn moeder. ''Doei mam! Ik ga je missen!'' Ik had verwacht dat ik een hele preek kreeg, maar dat viel nog wel mee. ''Pas goed op jezelf, en we bellen nog wel oke! Geniet er van!'' zei ze stil. Ik zag dat ze het moeilijk vond. Mijn vader gaf me een bemoedigend klopje op de rug. ''Ik wil dat ze weer heel terug komt.'' zei hij grappend tegen zayn. Ik gaf zayn een kus. ''Ik zal goed op haar passen.'' Ik zag hoe al de spullen werden ingeladen. ''Kom je mee?'' zei zayn. ''Ja ik kom er aan, wacht nog even.'' Ik liep een eindje verder en keek nog even om me heen, naar het strand, naar het mooie hotel van mijn ouders, mijn thuis.. Er rolde een traan over mijn wang. Ik moet er van genieten! Het wordt hartstikke leuk! Dacht ik in mezelf. Opeens voelde ik een hand op mijn schouder. ''JAYDEN!'' ''GRACE!'' Jayden sprong op me. ''Ik ga je zo missen!'' zei ik half huilend. Ze keek me verbaasd aan. ''Je hoeft me niet te missen hoor! Ik ga gewoon met je mee!'' ''WAT? SERIOUSLY?'' gilde ik uit. ''Ja, ik heb het stiekem met zayn overlegd, omdat hij het ook zo zielig vond als je helemaal in je ukkie met hun op tour gingen, omdat hun ook best vaak moeten optreden ofso, dus ik mag mee!'' Ik kon wel gillen van geluk. ''OMG! DIT WORDT ZO VET!'' en ik gaf Jayden nog een knuffel. ''Komen jullie nog?'' zei zayn lachend. En we stapten in de bus. Ik keek nog een keer uit het raam naar mijn ouders. Ze riepen iets wat op doei moest lijken. Toen reden we weg. Ik keek uit het raam en realiseerde me nu pas echt. Ik ga op tour met One Direction ..