3.1

Zijn gezicht kwam tevoorschijn en ik trok mijn benen op het bed. Mijn hoofd legde ik op mijn knieën en keek hem aan. " Sorry, van Zayn net. " Ik haalde mijn schouders op en keek naar de vloer, die heel interessant begon te worden. " Amy, doe niet of het je niets scheelt, je hebt gehuild ik zie het aan je ogen. " De tranen die net weg waren uit mijn ogen, kwamen gelijk terug. Ik kneep mijn ogen dicht en probeerde mijn tranen tegen te houden, wat aardig goed lukte. Ik wilde namelijk niet zwak overkomen.. Ik voelde het bed naast me naast me inzakken, Liam was naast me komen zitten. Zijn lichaamsgeur drong mijn neusgaten binnen. Mijn mondhoeken wouden zich opkrullen, maar ik hield het tegen. Warme armen omhelsden me en hij wreef over mijn rug. " Ben ik saai ? " Vroeg ik na een tijdje, toen ik was rustiger was geworden. Geschokt keek Liam me aan. " Tuurlijk niet ! " Zei hij gelijk. Ik schudde mijn hoofd en keek naar beneden. " Geef nou maar toe dat je me saai vind. " Mompelde ik zachtjes, terwijl ik mijn ogen sloot. " Waarom zou ik je saai moeten vinden Amy ? Jij hebt een andere levensstyl dan ons, Zayn wou het echt niet zeggen geloof me ! " Ik knikte en keek hem aan. Ik legde mijn hoofd op mijn schouder, en voelde dat zijn armen me strakker tegen hem aan trokken. Ik glimlachte voorzichtig. " Zayn moet gewoon wennen aan hoe alles hier is, hij dacht dat we echt vakantie zouden hebben. Dat hadden wij ook verwacht, maar we konden wel raden dat Paul dit zou doen. " Ik grinnekte en schudde mijn hoofd. " Hmm, ik ben best wel blij dat jullie hier zijn, hoef ik niet alles te doen. " Toen ik dat zei, kreeg ik gelijk een stomp in mijn. Ik porde hem in zijn zij waardoor hij een spastische beweging maakte. " Oh, nu zul het krijgen Amy ! " Ik lachte en probeerde op te staan, maar door zijn armen om me heen was dat een mistlukte poging. Zijn vingers kietelde over mijn lichaam en ik schaterde het uit van het lachen. Tranen biggelden over mijn wangen van het lachen. " L l l iam, stop please. " Mijn buik deed zeer van het lachen. " Nou komop, zeg het woord. " Ik schudde mijn hoofd en begon weer te schateren van het lachen toen hij me weer begon te kietelen. " GENADE !" Riep ik, en zijn vingers hielden gelijk op. Ik sloeg mijn armen om mijn buik en lachte nog na. Liam moest blijkbaar ook lachen, want ik hoorde hem nog steeds lachen. Ik opende mijn ogen en zag dat ik op de vloer was gevallen, ik had het niet eens gemerkt. Ik ging zitten en voelde hoe mijn buik protesteerde. " Morgen heb ik spierpijn door jouw Payne. " Zei ik tegen hem, terwijl ik in zijn buik prikte. " Oh, wil je nog meer ? " Zei hij met een ondeugende blik in zijn ogen. " NEE ! " Riep ik, en stond op om weg te rennen voor Liam. Ik denderde de trap af, en stapte snel in mijn laarzen en trok mijn jas aan. Net toen ik weg rende, keek ik achterom en zag Liam grijnzend zijn schoenen aan trekken. Was ik net iets eerder. Ik grijnsde bij de gedachten, maar die verdween al snel toen ik Ty met Ashley zag praten. Het kon ook niet anders. Zuchtend draaide ik me om en vertraagde mijn pas. " Wie is dat ? " Mompelde Liam, toen die na mij was komen lopen. " Ashley. " Zei ik alleen maar. Hij keek me aan, maar ik haalde mijn schouders op. " Arrogant mens. " Mompelde ik alleen maar en Liam knikte, blijkbaar begreep hij wat ik bedoelde.

--

Reacties ?