Hoofdstuk V

Foto bij Hoofdstuk V

“Ol!” Wesley klonk opgelucht. “Weet je wat,” stelde hij voor voordat iemand er nog een woord tussen had kunnen krijgen, “waarom laat ik je niet nu even zien waar mijn prachtige tent staat, zodat je de volgende keer niet weer verdwaald raakt? Nu meteen?”

Deze story is niet geschikt voor alle leeftijden. Daarom is deze alleen te lezen als je bent ingelogd. Zo houden we Quizlet.nl leuk voor alle bezoekers.

Reageer (5)

  • Wiarda

    Ik ben nu officieel begonnen met het "herlezen" van HoG (niet helemaal, aangezien ik om redenen vooral de stukjes met Wesley erin nodig heb) en stuitte net op iets. Zou het niet Alnwick moeten zijn, in plaats van Ainwick? Tenzij Ainwick net zo'n tovenaarsdorp is als Godric's Hollow, natuurlijk, maar in dat geval zou het weer een tikkeltje vreemd zijn aangezien Wesleys moeder daar dus waarschijnlijk thee aan het drinken is met andere muggles, wat ten eerste betekent dat Wesleys moeder een muggle is en ten tweede dat ze mugglevriendinnen heeft die vaak over de vloer komen en hoogstwaarschijnlijk in de buurt wonen. In Godric's Hollow wonen ook wel muggles, maar toch...

    Ik vraag me nu ook ergens wel af of Wesley er later spijt van heeft gehad dat hij nooit moeite gedaan heeft om zijn ouders ervan te overtuigen om mee te gaan. Hij is natuurlijk voor de wet allang volwassen en kan vrij redelijk voor zichzelf zorgen als hij de afwas gewoon schoon kan toveren, maar we weten allemaal hoe de Quidditch World Cup afloopt en ik kan me zomaar voorstellen dat zelfs een volwassen man op zo'n moment nog best wel eens erg bang geweest had kunnen zijn. Natuurlijk was Oliver naar nog samen met zijn ouders, en natuurlijk liep het allemaal vrij goed voor ze af, maar wat nou als hij tijdens de Battle een akelig dèja vu gevoel had gekregen en weer even terug was op dat grasveld, tussen alle gillende en bange mensen, tussen de flitsen en het vuur en de geur van doodsangst in de lucht. Dat hij zich weer heel even voelde alsof hij vijf jaar was en zijn moeder zojuist was kwijtgeraakt in een winkel. Zo'n akelig panieksgevoel wat je niet meer van je af kan schudden tot je je ouders weer gevonden hebt. Alleen kan hij ze deze keer niet vinden, want ze zijn er niet meer. O Wes. D:

    1 decennium geleden
  • NoDeatheater

    Awesome!

    1 decennium geleden
  • Tuala

    Ik blijf je schrijftempo fantastisch vinden! (: En Oliver begint medelijden met Percy te krijgen, we zijn op de goede weg!

    1 decennium geleden
  • Bm0

    haha ja ren maar weg :p snel verder :D

    1 decennium geleden
  • Escritura

    Wesley, you do not amuse me. But this story does. ^^ Geweldig stukje.

    1 decennium geleden

Meld je gratis aan om ook reacties te kunnen plaatsen