2.O The Accident.

Rustig ben ik mijn koffer aan het inpakken voor New-York als de telefoon gaat, ik hoop dat het Amy of mama is, ze zijn vanacht niet terug gekomen, en heb ze niet kunnen bereiken. " Met Samantha. " " LOUISE, er is een ongeluk gebeurt met Amy en mama kom snel naar het ziekenhuis ! " En er word gelijk opgehangen. " Jongens ik moet naar het ziekenhuis, blijf hier en let op de paarden. " " Ga nu maar Louise, wij blijven hier. " Ze knikken allemaal om het antwoord van Liam en ik pak mijn jas en ren over het erf naar de truck die er nog staat. Ik start de auto en rijd op een hoge snelheid ons erf af, naar het ziekenhuis. Eenmaal in het ziekenhuis aangekomen staat Opa er al. " Ze ligt hier op de tweede verdieping, Intensive Care. " Hij legt een arm rond mijn schouders als we dicht bij de kamer zijn. Ik kijk door het raam en zie een Amy liggen met een buis in haar mond en verband om haar hoofd. Tranen schieten in mijn ogen. " Waar is mam ? " Hij slikt een brok uit zijn keel en kijkt naar beneden. Ik weet genoeg. Mam is dood, ze is er niet meer. Mijn bloedeigen moeder, die altijd de goede keuzes nam, is er niet meer. " Bedankt dat je me belde. " Zeg ik schor. Ik draai me om en loop het ziekenhuis uit. De truck staat nog aan en ik stap in en rij terug naar de ranch. Opa's auto rijd achter mij gaan, blijkbaar gaat hij mee. Is maar goed ook. Ik rij het erf op en gooi mijn deur met een klap dicht. Rennend loop ik naar binnen waar ik naar boven loop en me op mijn bed laat vallen als ik in mijn kamer ben. Tranen stromen over mijn wangen. " Waarom moest hen net overkomen ? WAAROM ! " Schreeuw ik waarna ik een paar keer op de deur ram. Ik trap overal tegen aan en veel dingen vallen om. Ik gooi alle bladeren in de lucht en scheur er veel door. " WAAROM !? " Ik gooi al mijn frustraties eruit en begin te huilen..


Zachtjes loop ik vooraan de stoet naar de begraafplaats op de heuvel. De plek waar ik en mam altijd samen kwamen. Snikkend ga ik rond de kist staan met Opa naast me, hij heeft een roos in zijn hand. Als iedereen rondom de kist staat word er gepraat. Iets waar mijn hoofd niet naar staat, ik luister niet kijk alleen maar naar de kist waar mijn bloedeigen moeder in ligt. Dood. Zo jong en nu is er niet meer. Zij was altijd degene die ons uit de problemen hielp en de ranch staande hield. Wie moet dat nu doen ? Amy ? Ik ? Opa ? Snikkend kijk ik opa aan en zie dat hij ook een paar heeft weg laten glippen. Het is zijn dochter, die dood in de kist ligt. " Onze laatste kerst kwam ik thuis van New-York en Mam wou dat Amy en ik mee gingen rijden. Het was -25 graden, maar voor mam was het de perfecte dag om te gaan rijden. Wat is er perfect aan, had ik gevraagt. Ze lachte en zei geen vliegen. " Opa keek me bemoedigend aan terwijl ik mijn verhaal verder vertelde. " Ik denk dat ze een geweldig leven heeft gehad, en ze is gestorven met iets wat ze met liefde deed. Ik had gehoopt dat ze niet zo snel was gestorven.. " De ceremonie word beëindigt en de kist word in het gat gezet. De rozen worden erop gelegt en een paar scheppen zand worden er bij gedaan. " Bye mom.. " Zeg ik terwijl ik weg loop. " I miss you. " Snikkend loop ik de heuvel af met opa en wacht tot hij de auto opendoet waarna ik instap. We rijden samen naar het ziekenhuis, waar we op Amy's kamer gaan zitten. Frustrerend loop ik heen en weer. " Word wakker. " Mompel ik in mezelf. Ik kijk naar Amy en zie dat ze haar hoofd heen en weer beweegt. " AMY ! " zeg ik hardop en kijk naar haar. Opa schrikt wakker en kijkt blij naar Amy. " Lou, wat doe ik hier ? " Zegt ze terwijl ze rechtop probeert te komen. Ik duw haar voorzichtig terug en zeg dat ze in het ziekenhuis is. " Waar is mam ? " Opa kijkt op en wil wat zeggen, ik knik terwijl hij begint te praten. " Amy .. Er is een ongeluk gebeurt en ehmm.. " " Nee ! Nee ! " En ze begint te huilen..