Onee haar uit model

Ik schrok wakker. Ik had het erg warm en ik hoorde een irritant getik. Ik wrijf in mijn ogen en zie dat het buiten erg hard regent. De bomen voor het huis waaien hard. Langzaam draai ik me om en voel weer iets warms. Dan zie ik hem weer liggen. Met een gelukkige glimlach kijk ik naar Seth. Ik schrik op van een felle lichtflits. Ik kruip tegen Seth aan die vermoeid zijn ogen opent. “Heey bang voor onweer” Hij kijk me lachend aan. Als een bang muisje knik ik. “Ja”piep ik eruit en kruip dicht tegen me aan.
Seth pov.
Langzaam wordt ik wakker en voel ik koude voeten tegen me aankomen. “Heey bang voor onweer” ik kijk hoe ze naar me toe kruipt en bang kijkt. Ze zag er zo schattig uit als ze bang was. Ze knikt en zegt ja en komt nog dichter naar me toe. Ik sla mijn armen beschermt om haar heen. Schijnbaar was ze echt bang. Ze schrikt bij de donder en trilt helemaal. Zonder haar los te laten of te bewegen rol ik uit bed en til haar voorzichtig op. “Ssht als je het ziet is het minder eng en zelfs mooi” Dat had ik geleerd van opa. Als je bang was moest je het gewoon zien met licht en je was er minder bang voor. Ik liep de grootte trap af en legde haar in de bank. “Goed kijken en luisteren” Terwijl ik de bank verschuif kijkt ze me aan. Nog steeds bangig. Ik liep snel naar haar toe en trok haar op mijn schoot. “Niet schrikken straks komt weer een flits en daarna kunnen we tellen hoever weg het is.” Ze kijkt me lachend aan. “Kun je nog lachen?” ze krijgt een grijns. “Net of ik een baby ben” zegt ze lachend. Ik kijk haar quasi verbaasd aan. “Dat was je toch ook?” Ik trek haar als een baby in mijn armen. Ik hoorde Edward in de keuken grijnzen. “Slaap kindje slaap” zingend komt hij binnen en grinnikt. Fiona schiet in de lach en stopt haar duim in haar mond. Daarna doet ze haar ogen weer opent en begint te huilen. Ik snuif even met mijn neus. “poepbroek” verklaar ik en kijk ondeugend naar haar. Edward loopt lachend weer weg. Ik til Fiona op. Snel pak ik een paraplu zonder dat ze het merkt. “We gaan toch niet naar buiten met dit hondenweer?” roept Fiona verschrikt. Ik grinnik, “Jawel ik ben toch een hond” voor ze iets kan doen lopen we al buiten. “Iel iel nou zit mijn haar niet meer” roept ze verschrikt. Ik schiet in de lach. Net echt, haar haar ging uit model wat een ramp. Verwoed kamde ze met haar vingers in haar haren zodat het alleen maar slapper ging hangen. Ik grinnikte en plaagde haar door mijn eigen haren te gaan. Ze gaf me een mep tegen mijn arm en ik lachte haar uit. Ze trok een zielig gezicht en ik liep naar haar toe. “Fiona boos?” zei ik als een klein kindje. Ze trok een pruillipje en knikte. “ja Seth doet stout” Lachend tilde ik haar weer op en liep naar binnen. Ze liep gelijk door naar boven om haar haren te föhnen. Lachend liep ik naar de keuken waar ik brood pakte en boterhammen begon te smeren. Edward kwam binnen. “Geef je een gil als het eten opraakt?” hij keek me spottend aan. 3 kwart van de zak brood lach op het bord die ik begon te smeren. 2 voor Fiona en de rest voor mij. Het water liep in mijn mond als ik aan het eten dacht. Ik hoorde Edward grinniken naast me. Ik dacht weer even terug aan Fiona met haar haren. Naast me gierde Edward het uit van het lachen. “Seth Fiona heeft honger en wacht op je boven” gaf hij aan me door. Dankbaar knikte ik naar hem en liep met 2 borden vol brood naar boven. Fiona vond ik aan haar salontafeltje. Ze keek met grootte ogen naar het eten. “Wojow gaan we dat opeten?” ze keek me aan. Dramatisch knikte ik “Ja jij 2 ik de rest” ze keek me even aan en schudde haar hoofd. “Mag dat niet?” ik keek haar zielig aan. Snel stopte ik een boterham in mijn mond.