VI. The cullens...

Elisabeth VOlturi
Rond een uur of vijf besloten we dan toch maar een einde te maken aan ons "familie feestje". Abel had geen zin meer om piano te spelen, wij hadden geen zin meer om te dansen, en iedereen had al met iedereen gesproken. Jane en Alec zouden vandaag toekomen, ze hadden voor vervoer gezorgd voor de CUllens, dus had ik ze nog niet gezien. Ik hoopte om Jane snel weer te zien, ik miste haar enorm, maar de Cullens ook. Ik was al een paar keer afgezakt naar Denali, hoewel onze band minder sterk was. De Cullens woonden tegenwoordig in Engeland, dicht tegen de geboorteplaats van Carlisle. Daarna dachten ze eraan om een tijd in het noorden door te brengen, in Zweden of zo. Ik vroeg me af of ze al verhuist waren.
Ik besloot om iets anders aan te doen, Felix zou helpen "kiezen". Uiteindelijk droeg ik een leren broek met een blouse en een soort korsetachtig ding. Blijkbaar werd het hier in de streek veel gedragen, ik vond het best leuk. Leliël, Freek en Dani haalden vragend hun wenkbrauwen op toen ik weer "beneden" kwam.
Ik hing ondersteboven op mijn troon, met mijn kont tegen de rugleuning en mijn voeten in de lucht. Dagmar keek me verbaast -en nog steeds nijdig van gisteren- aan.
'Wat ben je aan het doen?' vroeg hij terwijl hij me aanstaarde. Akshay kwam erbij staan, zoals Venna. Die twee vonden het best grappig, Venna kwam zelf naast me liggen/zitten op Dagmars troon. Sacha en Tonia passeerden, het meisje bleef nog steeds ver uit mijn buurt. Oké, als ik er als Jasper het uit gezien, vol met littekens, zou ik het nog geloven, maar ik had haar nooit iets misdaan...alleen dacht zij van wel. Felix kwam erbij staan, hij staarde Venna en ik gewoon aan. Mijn lange zwarte haren, en haar lange rode hingen bijna tot aan de grond.
'Als je zoiets doet, moet je het goed doen.' mompelde hij terwijl hij tegen de muren opliep en ondersteboven aan een van de balken van het plafond ging hangen. Akshay glimlachte, klapte zijn vleugels uit en ging zoals een vleermuis naast zijn vader hangen. Sacha grijnsde, en ik dacht zelf dat Tonia een beetje glimlachte. Dagmar schudde zijn hoofd. Ik dacht dat zij de enige gekke was hier, maar blijkbaar heeft ze een even gekke partner gevonden, en hebben ze dat lekker leuk doorgegeven aan de kinderen... hoorde ik in zijn hoofd. Ik stak mijn tong naar hem uit.
'Dat kan ik ook.' riep ik luid terwijl recht kroop, met mijn benen gespreid op de plaats waar normaal mijn armen lagen. Ik haalde mijn vleugels tevoorschijn en ging naast Felix hangen. Hij kuste me eventjes. Akshay kuchte even, leek iets te mompelen maar begon pas echt te lachen toen ik mijn vleugels om Felix en mij heen sloeg om een beetje privacy te hebben. Venna gromde lichtjes.
'Dat kan ik dus niet, hé! Hoeveel ik ook probeer, mijn vleugels zijn te klein!' verzuchtte ze. Ik liet mijn vleugels los, Felix ging weer op de grond staan. Toch goed dat we ons soms nog als kleine kinderen konden gedragen, het bracht leven in het kasteel..
'Trek het je niet aan, SIs, komt gewoon omdat zij ouder is en dichtere familie is van Great-Granfather Marcus.' mompelde Akshay. Als geroepen -wat het waarschijnlijk ook was, door Akshay- kwam Marcus binnen.
Hij schudde met een klein zuchtje zijn hoofd. 'Kinderen.' zuchtte hij lachend. Ik grinnikte maar bleef hangen.
OP dat moment kwam Gregory binnen, op de voet gevolgd door Jane, Alec en de Cullens. Ik keeek naar Bella, grijnsde en maakte mijn voeten los. Ik lande vlak na Gregory, en vlak voor mijn nieuwe bezoekers...
'Hallo daar,' zei ik glimlachend. Sacha leidde Tonia weg, misschien was het inderdaad beter om haar even te vertellen wie er kwam.