{023}

"Zou je nu niet even kijken wie er aan de deur stond?":vraagt Draco terwijl hij me voorzichtig loslaat. Met een zucht stap ik bij hem vandaag en open de deur, waar ik een geschrokken Emma aantref. "Sorry Emma, het is niet bepaald ons dagje.": zeg ik terwijl ze naar binnenstapt. "Jullie dagje niet en het mijne dan, het is verschrikkelijk.": zegt ze lichtjes in paniek. "euhm ga anders maar even zitten": zegt Draco terwijl hij Emma een stoel aanbied. "vertel nu maar, wat is er zo verschrikkelijk?" Het kleine meisje met het blonde haar laat een zucht uit haar mond ontsnappen en begint te vertellen: "Het is Bobby... hij weet alles, hij vond Kendall en toen..." Stiekem hoopte ik dat ik nu eindelijk zou weten wat er met al Emma's exvriendjes gebeurt was, maar tevergeefs. "Hij is weg gelopen, maar hij kent mijn geheim, Draco als hij ermee naar de politie stapt sturen ze me naar askaban.": richt ze zich nu tot mijn vriendje. "Rustig maar Emma, vertel eerst even wat er zo erg is aan het feit dat hij Kendall gevonden heeft, Kendall leeft dus wel nog." Emma slaat haar ogen neer en een creepy lachje vormt zich rond haar lippen. "Wat je leven kunt noemen ik heb hem in een shrunken head verandert, maar hij praat nog wel... dus technisch gezien leeft hij ook toch?" Draco kijkt me geschrokken aan door de luchtige toon waarop Emma haar verhaal vertelt. "En de rest?":vraag ik onder de indruk. "Laten we zeggen dat die minder te vertellen hebben en ook iets minder levend zijn, maar dat doet er niet toe, we moeten Bobby vinden en hem het zwijgen opleggen." Een gevoel van medelijden besluipt me als ik denk aan wat ze die arme bobby willen aandoen. "Draco je moet me helpen.":zegt Emma nu bijna smekend. Bang kijk ik hem aan, dat kan hij toch niet doen een moordenares helpen. Draco schud zijn hoofd:" Sorry Emma dat kun je niet van me vragen, je weet dat ik het zelf al moeilijk genoeg heb." Emma knikt even en staat dan op: "ik vraag het wel even aan Alex, hij heeft Bobby toch nooit gemogen." En zo snel als ze gekomen was, verdween ze ook weer. Meteen vormt er zich een grijns op Draco's bleke gezicht:" waar waren we, oja je bent zo sexy als je kwaad bent." opnieuw slaat hij zijn armen om mijn middel. "Heb je soms problemen, want je zei tegen Emma": verder kom ik niet want hij legt zijn vinger tegen mijn lippen. "Ik zei dat alleen maar omdat ik haar niet wil helpen, ze moet dit maar zelf zijn op te lossen." Ik knik, maar het gevoel dat Draco problemen heeft laat me niet los, maar laat ik eerst maar van zijn aanrakingen genieten.