28

‘Ik zal beginnen bij het begin,’ Leah haalt een blauw mobieltje uit haar zak.
‘Ten eerste heb ik ingebroken in Drycha’s kamer en haar mobieltje geleend.’
Ze haalde de telefoon van het slot en zocht in haar geschiedenis.
‘Dit is als ze net bij ons is, de eerste dag,’ Ze geeft het mobieltje aan mij zodat ik het kan lezen.
‘Hier zegt ze dat er nog geen leuke jongens zijn, maar toen had zij jou nog nooit gezien.’
Ze maakte het tweede gesprek open.
‘Hier spreekt ze af met haar vriendinnen, in het eerste bericht heb je gezien dat dit meisjes zijn die veel achter jongens aan gaan. Drycha niet zo maar die andere twee wel.’
Ik snap nog steeds niet waar Leah heen wilt.
‘Je snapt ook niks hè,’ Ik schud mijn hoofd,
‘Als je vriendinnen hebt, die het leuk vinden om over jongens te roddelen.’ Ze stopte even met praten.
‘Dan kan je er zéker van uit gaan dat ze ook over jóú en het roedel gaan roddelen.’
‘Nou en?’
‘Dat is de perfecte kans om te laten zien wat je voor haar voelt, de meeste leden van het roedel moeten het zelf doen. Jij hebt twee hulpjes zonder dat ze het weten!’
Langzaam begon er een lampje te branden,
‘Dus dat betekend...’
‘Dat hun er achter kunnen komen of ze je een eikel vind, ja.’ Leah grijnst van oor tot oor.
‘Flauw hoor, maar waarom zouden ze dat aan mij willen vertellen?’
‘Ook niet aan jou, aan mij! Meisjes roddelen altijd door aan hun vriendinnen, en anders kan ik desnoods onder het raam gaan afluisteren.’
‘Waarom zou je dat doen?’
‘Omdat ik weet hoe het is om een ettertje te helpen, kom op zeg je bent niks voor niks mijn kleine vervelende broertje!’
Ik spring overeind,
‘Leah je bent geniaal!’ Ik gaf haar een zoen op haar wang,
‘Weet ik,’ Antwoord ze overdondert, maar ik ren al weg.