Foto bij 121- Problems are comming back like iron to a magnet.

Voorlaatste deel... muhahah

ELisabeth PoV
ik had dringend een oplossing nodig, voor dit uitliep tot een ander familiedrama. Leah keek me aan, vragend meer beslist. ze zou niet van Remy gescheiden worden, dat wist ze nu al zeker, dan kon ik zien in haar hoofd en in dat van hem. Hun "band" leek het minst sterk, maar ze hadden elkaar nodig. Leah om zich kalm te houden. Remy omdat hij als enige geen extra gave had. Ze waren allebei uniek in hun "gezin", in hun omgeving. Ik keek naar Seth en Embry, ik moest niet eens in hun hoofden kijken om te weten wat ze dachten, het was duidelijk te zien op hun gezichten. Ze waren vastberaden, en het was Seth die de eerste move maakte.
'Ik kom mee met jullie; maakt niet uit hoe ver, ik laat haar niet alleen.' zei hij zacht. Embry knikte en zelf Leah was het met de twee heethoofden eens. ik keek ze allemaal aan, Felix fronste.
'Dat gaat niet allemaal. Ik bedoel maar... daar zul je het niet makkelijk hebben, Roemenië en omstreken zijn de enige gebieden waar nog steeds échte weerwolven wonen. We gaan onze handen vol hebben, en dan kunnen we niet babysitten op jullie.' zei hij kortaf. ik deed teken dat hij moest zwijgen. hij maakte de situatie alleen maar erger.
'Denk maar niet dat ik hier blijf, zeker niet na wat ik juist gehoord heb. Ik zal Remy altijd beschermen, Vampier, of je dat nu wilt of niet.' zei ze met een verbeten trek om haar mond.
'Felix, ik ben vrij zeker dat het geen babysitten gaat worden, en ik weet dat de wolven heel wat aankunnen. Leah, die vampier heeft een naam en ik vrees dat je ook aan hem zal moeten wennen als je met ons mee wilt want hij komt met me mee... of hij dat nu wilt of niet.' zei ik zacht. Felix boog zich een beetje om een kus op mijn lippen te duwen. Embry kuchte even, ik snapte zijn punt wel. Ik had altijd de nijging om net iets te veel op te gaan in mijn kussen met Felix. Bella glimlachte begrijpend naar me.
'Wij gaan ook mee, of je dat nu wilt of niet.' zei Seth even koppig als Leah was. Hoe kwam het toch dat ze als familie leken. Familie steenezel.
'1. Je gaat waarschijnlijk een nieuwe taal moeten leren. 2. hoe ga je dat combineren met school? Online lessen?' dat kan dus echt in Australië '3. Hoe ga je dat ooit uitleggen aan jullie moeders... Misschien dat Sue het nog een beetje begrijpt, ze weet wat wij zijn, en ze weet wat jullie zijn...Maar Embry...? 4. Hoe gaan jullie mee gaan zonder Alpha, want ik denk niet dat het goed is om Jake en de Cullens ook mee te trekken.' ze keken elkaar aan. Ik kon niet anders dan op zijn minst daarop wijzen. eigenlijk niet om ze tegen te werken, maar om ze te laten zoeken op een oplossing. Ik zou mijn kinderen nooit willen pijn doen, zeker niet op zo'n manier. en het feit dat zij voor altijd aan mijn kinderen verbonden waren, maakte hen ook niet een soort van mijn kinderen? Ze leken de problemen die ik hen voorlegde echt te overdenken, zoekend naar oplossingen. zoekend hoe ze dit ooit aan hun moeders konden uitleggen; ze konden niet zomaar niet verdwijnen. Sue zou denken dat de CUllens of de VOlturi of wij er voor iets tussen zouden zitten en Embry's moeder.. zou flippen. Ze zou gewoon zeggen dat hij te rebels was, dat hij was weggelopen van thuis zonder degelijke reden. De kans dat ze hem terug vond bij ons in Roemenië was klein, waarschijnlijk zouden ze niet echt veel in contact komen met mensen daar -erg afgelegen had Marcus me verzekerd- maar toch. Dan zouden ze de zaak tot op de bodem uitzoeken, en waarom hij in al die jaren niet veranderd was. En dan zou de hele "mythologische" wereld voor hun bloot komen te liggen.. door ons. dat zou pas een giller zijn, misschien iets te letterlijk, want door het nieuws dat er vampiers echt bestonden, zouden er een paar mensen echt gillen... Aro en Caius bijvoorbeeld.

Reageer (6)

  • Allysae

    hahaha
    snel verder

    1 decennium geleden

Meld je gratis aan om ook reacties te kunnen plaatsen